อิตฺถี มลํ พฺรหฺมจริยสฺส.
"สตรี เป็นมลทินของพรหมจรรย์"
(สํ.ส. 15/52, 59)
อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ.
"มารดาบิดา เป็นที่นับถือของบุตร"
(องฺ.ติก. 20/168, องฺ.จตุกฺก. 21/92, ขุ.อิติ. 25/314)
ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร.
"มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)"
(องฺ.ติก. 20/168, องฺ.จตุกฺก. 21/92, ขุ.อิติ. 25/314)
พฺรหฺมาติ มาตาปิตโร.
"มารดาบิดา ท่านว่าเป็นพรหม (ของบุตร)"
(องฺ.ติก. 20/168, องฺ.จตุกฺก. 21/92, ขุ.อิติ. 25/314)
กวิ คาถานมาสโย.
"กวี เป็นที่อาศัยแห่งคาถาทั้งหลาย"
(สํ.ส. 15/52)
หิรินิเสโธ ปุริโส โกจิ โลกสฺมิ วิชฺชติ.
"มีบางคนในโลก ที่ยับยั้งด้วยความละอาย"
(สํ.ส. 15/11, ขุ.ธ. 25/34)
ยถาวาที ตถาการี.
"พูดอย่างใด พึงทำอย่างนั้น"
(ที.มหา. 10/255, ขุ.สุ. 25/394, ขุ.เถร. 26/441, ขุ.ชา.จตุกฺก. 27/146)
น อุชุภูตา วิตถํ ภณนฺติ.
"คนตรง ไม่พูดคลาดความจริง"
(ขุ.ชา.จตุกฺก. 27/128)
อนุปาเยน โย อตฺถํ อิจฺฉติ โส วิหญฺญติ.
"ผู้มุ่งประโยชน์โดยไร้อุบาย ย่อมลำบาก"
(ขุ.ชา.เอก. 27/16)
ทุฏฺโฐปิ พหุ ภาสยิ.
"คนโกรธแล้ว มักจะพูดมาก"
(ขุ.ชา.ทฺวาทส. 27/339)
พหุมฺปิ รตฺโต ภาเสยฺย.
"คนรักแล้ว มักพูดมาก"
(ขุ.ชา.ทฺวาทส. 27/339)
อติติกฺโข จ เวรวา.
"คนแข็งกระด้าง ก็มีเวร"
(ขุ.ชา.ทฺวาทส. 27/339)
ปริภูโต มุทุ โหติ.
"คนอ่อนแอ ก็ถูกเขาดูหมิ่น"
(ขุ.ชา.ทฺวาทส. 27/339)
นตฺถิ โลเก อนินฺทิโต.
"ผู้ไม่ถูกนินทา ย่อมไม่มีในโลก"
(ขุ.ธ. 25/45)
เนกาสี ลภเต สุขํ.
"ผู้กินคนเดียว ไม่ได้ความสุข"
(ขุ.ชา.ทฺวาทส. 27/333)
วิสฺสาสปรมา ญาตี.
"ความคุ้นเคย เป็นญาติอย่างยิ่ง"
(ขุ.ธ. 25/42)
สาธุ สมฺพหุลา ญาตี.
"มีญาติมาก ๆ ยังประโยชน์ให้สำเร็จ"
(ขุ.ชา.เอก. 27/23)
ปฏิสงฺขานพลา พหุสฺสุตา.
"ผู้ฟังมาก ต้องพิจารณาเป็นสำคัญ"
(องฺ.อฏฺฐก. 23/227)
วนฺทโก ปฏิวนฺทนํ.
"ผู้ไหว้ ย่อมได้รับการไหว้ตอบ"
(ขุ.ชา.มหา. 28/154)
ปูชโก ลภเต ปูชํ.
"ผู้บูชา ย่อมได้รับบูชา"
(ขุ.ชา.มหา. 28/154)
ครุ โหติ สคารโว.
"ผู้เคารพ ย่อมมีผู้เคารพ"
(ขุ.ชา.มหา. 28/154)
สกฺกตฺวา สกฺกโต โหติ.
"ผู้ทำสักการะ ย่อมได้รับสักการะ"
(ขุ.ชา.มหา. 28/154)
ธมฺมเทสฺสี ปราภโว.
"ผู้ชังธรรม เป็นผู้เสื่อม"
(ขุ.สุ. 25/346)
ธมฺมกาโม ภวํ โหติ.
"ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ"
(ขุ.สุ. 25/346)
ทุวิชาโน ปราภโว.
"ผู้รู้ชั่ว เป็นผู้เสื่อม"
(ขุ.สุ. 25/346)
สุวิชาโน ภวํ โหติ.
"ผู้รู้ดี เป็นผู้เจริญ"
(ขุ.สุ. 25/346)
โจรา โลกสฺมิมพฺพุทา.
"พวกโจร เป็นเสนียดในโลก"
(สํ.ส. 15/60)
ทุพฺภึ กโรติ ทุมฺเมโธ.
"คนมีปัญญาทราม ย่อมทำความประทุษร้าย"
(ขุ.ชา.ทสก. 27/291)
หาเปติ อตฺถํ ทุมฺเมโธ.
"คนมีปัญญาทราม ย่อมพร่าประโยชน์เสีย"
(ขุ.ชา.เอก. 27/15)
ลักษณะของขันติ มี 4 อย่าง คือ
1. อดทนต่อความลำบากตรากตรำ
2. อดทนต่อทุกขเวทนา
3. อดทนต่อความเจ็บใจ
4. อดทนต่ออำนาจกิเลส