ทานญฺจ ยุทฺธญฺจ สมานมาหุ “ท่านว่าทานและการรบเสมอกัน”
ทานญฺจ ยุทฺธญฺจ สมานมาหุ.
"ท่านว่าทานและการรบเสมอกัน"
(สํ.ส. 15/29, ขุ.ชา.อฏฺฐก. 27/249)
ใจสั่งมา
สจฺเจนาลิกวาทินํ “พึงชนะคนพูดปด ด้วยคำจริง”
สจฺเจนาลิกวาทินํ.
"พึงชนะคนพูดปด ด้วยคำจริง"
(ขุ.ธ. 25/45, ขุ.ชา.ทุก. 27/50)
ชิเน กทริยํ ทาเนน “พึงชนะคนตระหนี่ ด้วยการให้”
ชิเน กทริยํ ทาเนน.
"พึงชนะคนตระหนี่ ด้วยการให้"
(ขุ.ธ. 25/44, ขุ.ชา.ทุก. 27/50)
อสาธุํ สาธุนา ชิเน “พึงชนะคนไม่ดี ด้วยความดี”
อสาธุํ สาธุนา ชิเน.
"พึงชนะคนไม่ดี ด้วยความดี"
(ขุ.ธ. 25/45, ขุ.ชา.ทุก. 27/50)
อกฺโกเธน ชิเน โกธํ “พึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธ”
อกฺโกเธน ชิเน โกธํ.
"พึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธ"
(ขุ.ธ. 25/45, ขุ.ชา.ทุก. 27/50)
ตํ โข ชิตํ สาธุ ชิตํ ยํ ชิตํ นาวชิยฺยติ
ตํ โข ชิตํ สาธุ ชิตํ ยํ ชิตํ นาวชิยฺยติ.
"ความชนะใดเล่า ชนะแล้วไม่กลับแพ้ ความชนะนั้นดี"
(ขุ.ชา.เอก. 27/22)
น ตํ ชิตํ สาธุ ชิตํ ยํ ชิตํ อวชิยฺยติ
น ตํ ชิตํ สาธุ ชิตํ ยํ ชิตํ อวชิยฺยติ.
"ความชนะใดที่ชนะแล้วกลับแพ้ได้ ความชนะนั้นไม่ดี"
(ขุ.ชา.เอก. 27/22)
ตณฺหกฺขโย สพฺพทุกฺขํ ชินาติ “ความสิ้นตัณหา ย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง”
ตณฺหกฺขโย สพฺพทุกฺขํ ชินาติ.
"ความสิ้นตัณหา ย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง"
(ขุ.ธ. 25/63)
สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ “ความยินดีในธรรม ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง”
สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ.
"ความยินดีในธรรม ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง"
(ขุ.ธ. 25/63)
สพฺพรสํ ธมฺมรโส ชินาติ “รสแห่งธรรม ชนะรสทั้งปวง”
สพฺพรสํ ธมฺมรโส ชินาติ.
"รสแห่งธรรม ชนะรสทั้งปวง"
(ขุ.ธ. 25/63)
สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ “การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง”
สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ.
"การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง"
(ขุ.ธ. 25/63)
ชยํ เวรํ ปสวติ “ผู้ชนะย่อมก่อเวร”
ชยํ เวรํ ปสวติ.
"ผู้ชนะย่อมก่อเวร"
(สํ.ส. 15/122, ขุ.ธ. 25/42)
ยโต ยโต จ ปาปกํ ตโต ตโต มโน นิวารเย
ยโต ยโต จ ปาปกํ ตโต ตโต มโน นิวารเย.
"ก็บาปเกิดจากอารมณ์ใด ๆ พึงห้ามใจจากอารมณ์นั้น ๆ เสีย"
(สํ.ส. 15/20)
จิตฺตํ รกฺเขถ เมธาวี “ผู้มีปัญญาพึงรักษาจิต”
จิตฺตํ รกฺเขถ เมธาวี.
"ผู้มีปัญญาพึงรักษาจิต"
(ขุ.ธ. 25/19)
สจิตฺตมนุรกฺขถ “จงตามรักษาจิตของตนไว้”
สจิตฺตมนุรกฺขถ.
"จงตามรักษาจิตของตนไว้"
(ขุ.ธ. 25/58)
เตลปตฺตํ ยถา ปริหเรยฺย เอวํ สจิตฺตมนุรกฺเข
เตลปตฺตํ ยถา ปริหเรยฺย เอวํ สจิตฺตมนุรกฺเข.
"พึงรักษาจิตของตน เหมือนคนประคองบาตรเต็มด้วยน้ำมัน"
(ขุ.ชา.เอก. 27/31)
สจิตฺตปริยายกุสลา ภเวยฺยุํ “พึงเป็นผู้ฉลาดในกระบวนจิตของตน”
สจิตฺตปริยายกุสลา ภเวยฺยุํ.
"พึงเป็นผู้ฉลาดในกระบวนจิตของตน"
(นัย- องฺ.ทสก. 24/100)
จิตฺตํ อตฺตโน อุชุกมกํสุ “คนฉลาด ได้ทำจิตของตนให้ซื่อตรง”
จิตฺตํ อตฺตโน อุชุกมกํสุ.
"คนฉลาด ได้ทำจิตของตนให้ซื่อตรง"
(ที.มหา. 10/288)
วิหญฺญตี จิตฺตวสานุวตฺตี “ผู้ประพฤติตามอำนาจจิต ย่อมลำบาก”
วิหญฺญตี จิตฺตวสานุวตฺตี.
"ผู้ประพฤติตามอำนาจจิต ย่อมลำบาก"
(ขุ.ชา.ทุก. 27/90)
จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ “จิตที่คุ้มครองดีแล้ว นำสุขมาให้”
จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ.
"จิตที่คุ้มครองดีแล้ว นำสุขมาให้"
(ขุ.ธ. 25/19)
จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ “จิตที่ฝึกดีแล้ว นำสุขมาให้”
จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ.
"จิตที่ฝึกดีแล้ว นำสุขมาให้"
(ขุ.ธ. 25/19)
จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ “การฝึกจิต เป็นความดี”
จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ.
"การฝึกจิต เป็นความดี"
(ขุ.ธ. 25/19)
จิตฺเตน นียตี โลโก “โลกอันจิตย่อมนำไป”
จิตฺเตน นียตี โลโก.
"โลกอันจิตย่อมนำไป"
(สํ.ส. 15/54)
จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา
จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา.
"เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้"
(ม.มู. 12/64)
จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา
จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา.
"เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง"
(ม.มู. 12/64)
มนาโป โหติ ขนฺติโก “ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจ (ของคนอื่น)”
มนาโป โหติ ขนฺติโก.
"ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจ (ของคนอื่น)"
(ส.ม.)
ขนฺติพลา สมณพฺราหฺมณา “สมณพราหมณ์ มีความอดทนเป็นกำลัง”
ขนฺติพลา สมณพฺราหฺมณา.
"สมณพราหมณ์ มีความอดทนเป็นกำลัง"
(ส.ม.)
ขนฺติ พลํ ว ยตีนํ “ความอดทน เป็นกำลังของท่านนักพรต”
ขนฺติ พลํ ว ยตีนํ.
"ความอดทน เป็นกำลังของท่านนักพรต"
(ส.ม.)
ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน “ความอดทน เป็นตบะของผู้พากเพียร”
ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน.
"ความอดทน เป็นตบะของผู้พากเพียร"
(ส.ม.)
ขนฺติ ธีรสฺสลงฺกาโร “ความอดทน เป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์”
ขนฺติ ธีรสฺสลงฺกาโร.
"ความอดทน เป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์"
(ส.ม.)