สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ โหติ ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก

สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ โหติ ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก.

[คำอ่าน : สับ-พัง, รัด-ถัง, สุ-ขัง, โห-ติ, รา-ชา, เจ, โห-ติ, ทำ-มิ-โก]

“ถ้าพระราชาเป็นผู้ทรงธรรม ราษฎรทั้งปวงก็เป็นสุข”

(องฺ.จตุกฺก. 21/99, ขุ.ชา.จตุกฺก. 27/152)

ผู้ที่เป็นพระราชา จะต้องประกอบด้วยทศพิธราชธรรม จึงจะสามารถได้รับการยอมรับนับถือและเป็นที่เคารพรักของประชาชน

ทศพิธราชธรรมนั้นมีอยู่ 10 อย่าง คือ

  1. บริจาคทาน
  2. รักษาศีล
  3. สละทรัพย์เพื่อสาธารณประโยชน์
  4. มีพระอัธยาศัยอ่อนโยน
  5. เพียรข่มธรรมฝ่ายต่ำ
  6. ไม่ขัดเคืองง่าย
  7. ไม่เบียดเบียน
  8. มีความอดทน
  9. มีความยุติธรรม
  10. มีความซื่อตรง

เมื่อพระราชาทรงดำรงพระองค์อยู่ในธรรมทั้ง 10 ประการนี้ ย่อมจะทรงได้รับความเคารพนับถือจากปวงชนเป็นอย่างมาก