สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ โหติ ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก.
[คำอ่าน : สับ-พัง, รัด-ถัง, สุ-ขัง, โห-ติ, รา-ชา, เจ, โห-ติ, ทำ-มิ-โก]
“ถ้าพระราชาเป็นผู้ทรงธรรม ราษฎรทั้งปวงก็เป็นสุข”
(องฺ.จตุกฺก. 21/99, ขุ.ชา.จตุกฺก. 27/152)
ผู้ที่เป็นพระราชา จะต้องประกอบด้วยทศพิธราชธรรม จึงจะสามารถได้รับการยอมรับนับถือและเป็นที่เคารพรักของประชาชน
ทศพิธราชธรรมนั้นมีอยู่ 10 อย่าง คือ
- บริจาคทาน
- รักษาศีล
- สละทรัพย์เพื่อสาธารณประโยชน์
- มีพระอัธยาศัยอ่อนโยน
- เพียรข่มธรรมฝ่ายต่ำ
- ไม่ขัดเคืองง่าย
- ไม่เบียดเบียน
- มีความอดทน
- มีความยุติธรรม
- มีความซื่อตรง
เมื่อพระราชาทรงดำรงพระองค์อยู่ในธรรมทั้ง 10 ประการนี้ ย่อมจะทรงได้รับความเคารพนับถือจากปวงชนเป็นอย่างมาก