ผู้ใดสรรเสริญคนควรติ หรือติคนที่ควรสรรเสริญ ผู้นั้นย่อมเก็บโทษด้วยปาก เขาไม่ได้สุขเพราะโทษนั้น
โย นินฺทิยํ ปสํสติ ตํ วา นินฺทติ โย ปสํสิโย
วิจินาติ มุเขน โส กลึ กลินา เตน สุขํ น วินฺทติ.
[คำอ่าน]
โย, นิน-ทิ-ยัง, ปะ-สัง-สะ-ติ…..ตัง, วา, นิน-ทะ-ติ, โย, ปะ-สัง-สิ-โย
วิ-จิ-นา-ติ, มุ-เข-นะ, โส, กะ-ลิง…..กะ-ลิ-นา, เต-นะ, สุ-ขัง, นะ, วิน-ทะ-ติ
[คำแปล]
“ผู้ใดสรรเสริญคนควรติ หรือติคนที่ควรสรรเสริญ ผู้นั้นย่อมเก็บโทษด้วยปาก เขาไม่ได้สุขเพราะโทษนั้น.”
(พุทฺธ) องฺ.จตุกฺก. 21/4.
การยกย่องคนที่ควรถูกตำหนิหรือตำหนิคนที่ควรถูกยกย่อง เป็นการกระทำที่บั่นทอนคุณค่าทางศีลธรรมและทำให้เกิดผลกระทบในทางลบต่อสังคม คนที่กระทำเช่นนี้ไม่เพียงแต่ทำให้คุณค่าแห่งความดีถูกบิดเบือนไป แต่ยังส่งผลให้คนที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสมได้รับการสนับสนุน ซึ่งอาจส่งเสริมให้พวกเขายิ่งกระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมมากขึ้น
การที่คนเลวได้รับการยกย่องหรือคนดีถูกตำหนิ จะสร้างความไม่สมดุลในสังคม ทำให้คุณค่าและมาตรฐานทางศีลธรรมที่ควรมีในสังคมถูกบิดเบือนไป ผู้คนจะเริ่มสงสัยในความถูกต้องและความผิด และอาจทำให้เกิดความสับสนในเรื่องของการแยกแยะระหว่างสิ่งที่ควรยอมรับและสิ่งที่ควรปฏิเสธ
เมื่อคนเลวได้รับการยกย่องจากการกระทำที่ไม่ดี หรือเมื่อคนดีถูกตำหนิจากการกระทำที่ดี สิ่งนี้จะเป็นการส่งเสริมให้พฤติกรรมที่ไม่ดีแพร่กระจายในสังคม เป็นการสนับสนุนให้คนทำผิดโดยไม่กลัวผลกระทบ และทำให้ความดีถูกลดทอนความสำคัญลงในสายตาของผู้คนทั่วไป
นอกจากนี้ การยกย่องคนที่ควรถูกตำหนิยังเป็นการเบียดเบียนคนดีที่ควรได้รับการยอมรับและยกย่อง ทำให้พวกเขารู้สึกหมดกำลังใจในการทำดี อาจทำให้พวกเขารู้สึกว่าไม่มีความหมายในการดำเนินชีวิตอย่างซื่อสัตย์และมีศีลธรรม ซึ่งในระยะยาวอาจทำให้สังคมสูญเสียคนดีและคนที่มีคุณธรรมไป
การที่สังคมมีการยกย่องคนผิดและตำหนิคนถูกจะส่งผลให้เกิดความเดือดร้อนในหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่ไม่ดีขึ้น ความขัดแย้งทางสังคมที่เพิ่มขึ้น หรือแม้กระทั่งความไม่พอใจในชีวิตของบุคคลทั่วไปที่เห็นความไม่ยุติธรรมในสังคม
ผู้ที่ยกย่องคนผิดหรือตำหนิคนถูกนั้น ย่อมไม่พ้นจากการถูกตำหนิเองในที่สุด การกระทำของพวกเขาจะถูกมองว่าเป็นการกระทำที่ขัดต่อหลักศีลธรรมและจริยธรรม ซึ่งอาจทำให้พวกเขาสูญเสียความน่าเชื่อถือและความเคารพจากผู้คนรอบข้าง และทำให้พวกเขาไม่มีความสุขในการดำเนินชีวิต.