ปุญญวรรค หมวดบุญ

พุทธศาสนสุภาษิตหมวดบุญ หลักธรรมคำสอนที่กล่าวถึงอานิสงส์ของการทำบุญ ตั้งแต่บุญขั้นพื้นฐานจนถึงบุญขั้นสูงสุด เพื่อให้พุทธศาสนิกชนมีความยินดีในการทำบุญละเว้นจากบาป

สหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นบ่อย ๆ บุญทั้งหลายที่ตนทำเอง บุญนั้นจะเป็นมิตรในสัมปรายภพ

สหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นบ่อย ๆ ฯลฯ

สหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นบ่อย ๆ บุญทั้งหลายที่ตนทำเอง บุญนั้นจะเป็นมิตรในสัมปรายภพ
อ่านต่อสหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นบ่อย ๆ ฯลฯ
ไม่ควรดูหมิ่นต่อบุญว่า มีประมาณน้อย จักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำ ย่อมเต็มได้ด้วยหยาดน้ำที่ตก ฉันใด ผู้มีปัญญา สั่งสมบุญแม้ทีละน้อย ๆ ย่อมเต็มได้ด้วยบุญ ฉันนั้น

ไม่ควรดูหมิ่นต่อบุญว่า มีประมาณน้อย จักไม่มาถึง ฯลฯ

ไม่ควรดูหมิ่นต่อบุญว่า มีประมาณน้อย จักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำ ย่อมเต็มได้ด้วยหยาดน้ำที่ตก ฉันใด ผู้มีปัญญา สั่งสมบุญแม้ทีละน้อย ๆ ย่อมเต็มได้ด้วยบุญ ฉันนั้น
อ่านต่อไม่ควรดูหมิ่นต่อบุญว่า มีประมาณน้อย จักไม่มาถึง ฯลฯ
ถ้าบุรุษจะพึงทำบุญ ควรทำบุญนั้นบ่อย ๆ ควรทำความพอใจในบุญนั้น การสั่งสมบุญนำความสุขมาให้

ถ้าบุรุษจะพึงทำบุญ ควรทำบุญนั้นบ่อย ๆ ฯลฯ

ถ้าบุรุษจะพึงทำบุญ ควรทำบุญนั้นบ่อย ๆ ควรทำความพอใจในบุญนั้น การสั่งสมบุญนำความสุขมาให้
อ่านต่อถ้าบุรุษจะพึงทำบุญ ควรทำบุญนั้นบ่อย ๆ ฯลฯ
ผู้ทำบุญแล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมบันเทิง ชื่อว่าย่อมบันเทิงในโลกทั้งสอง เขาเห็นความบริสุทธิ์แห่งกรรมของตนแล้ว ย่อมบันเทิงปราโมทย์

ผู้ทำบุญแล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมบันเทิง ฯลฯ

ผู้ทำบุญแล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมบันเทิง ชื่อว่าย่อมบันเทิงในโลกทั้งสอง เขาเห็นความบริสุทธิ์แห่งกรรมของตนแล้ว ย่อมบันเทิงปราโมทย์
อ่านต่อผู้ทำบุญแล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมบันเทิง ฯลฯ
ผู้ทำบุญแล้ว ย่อมยินดีในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมยินดี ชื่อว่าย่อมยินดีในโลกทั้งสอง เขาย่อมยินดีว่าเราทำบุญไว้แล้ว ไปสู่สุคติ ย่อมยินดียิ่งขึ้น

ผู้ทำบุญแล้ว ย่อมยินดีในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมยินดี ฯลฯ

ผู้ทำบุญแล้ว ย่อมยินดีในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมยินดี ชื่อว่าย่อมยินดีในโลกทั้งสอง เขาย่อมยินดีว่าเราทำบุญไว้แล้ว ไปสู่สุคติ ย่อมยินดียิ่งขึ้น
อ่านต่อผู้ทำบุญแล้ว ย่อมยินดีในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมยินดี ฯลฯ
ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ “บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้า”

ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ

ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ. "บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้า" (สํ.ส. 15/26, องฺ.ปญฺจก. 22/44, ขุ.ชา.ทสก. 27/294)
อ่านต่อปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ
สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย “ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้”
ปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ “บุญ นำความสุขมาให้ ในเวลาสิ้นชีวิต”