มา โกธสฺส วสํ คมิ “อย่าลุอำนาจความโกรธ”
มา โกธสฺส วสํ คมิ.
"อย่าลุอำนาจความโกรธ"
(ขุ.ชา.ทุก. 27/69)
อ่านต่อมา โกธสฺส วสํ คมิ “อย่าลุอำนาจความโกรธ”
โกธวรรค หมวดความโกรธ
พุทธศาสนสุภาษิตหมวดความโกรธ หลักธรรมคำสอนที่ชี้ให้เห็นถึงโทษของความโกรธและอานิสงส์ของความไม่โกรธตลอดถึงวิธีกำจัดความโกรธออกจากจิตใจ
โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท “พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา”
โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท.
"พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา"
(นัย- องฺ.สตฺตก. 23/100)
อ่านต่อโกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท “พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา”
โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท “พึงตัดความโกรธ ด้วยความข่มใจ”
โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท.
"พึงตัดความโกรธ ด้วยความข่มใจ"
(นัย- องฺ.สตฺตก. 23/100)
อ่านต่อโกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท “พึงตัดความโกรธ ด้วยความข่มใจ”
โกธชาโต ปราภโว “ผู้เกิดความโกรธแล้วเป็นผู้ฉิบหาย”
โกธชาโต ปราภโว.
"ผู้เกิดความโกรธแล้วเป็นผู้ฉิบหาย"
(องฺ.สตฺตก. 23/100)
อ่านต่อโกธชาโต ปราภโว “ผู้เกิดความโกรธแล้วเป็นผู้ฉิบหาย”
หนฺติ กุทฺโธ สมาตรํ “ผู้โกรธ ย่อมฆ่ามารดาของตนเองได้”
หนฺติ กุทฺโธ สมาตรํ.
"ผู้โกรธ ย่อมฆ่ามารดาของตนเองได้"
(องฺ.สตฺตก. 23/99)
อ่านต่อหนฺติ กุทฺโธ สมาตรํ “ผู้โกรธ ย่อมฆ่ามารดาของตนเองได้”
โกเธน อภิภูตสฺส น ทีปํ โหติ กิญฺจนํ
โกเธน อภิภูตสฺส น ทีปํ โหติ กิญฺจนํ.
"ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมไม่มีที่พำนักสักนิดเดียว"
(องฺ.สตฺตก. 23/99)
อ่านต่อโกเธน อภิภูตสฺส น ทีปํ โหติ กิญฺจนํ
ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ
ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ.
"ภายหลัง เมื่อความโกรธหายแล้ว เขาย่อมเดือดร้อน เหมือนถูกไฟไหม้"
(องฺ.สตฺตก. 23/99)
อ่านต่อปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ
ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ
ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ “ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใด สิ่งนั้นถึงทำยาก ก็เหมือนทำง่าย” (องฺ.สตฺตก. 23/99)
อ่านต่อยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ
กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ “ผู้โกรธ ย่อมไม่เห็นธรรม”
กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ.
"ผู้โกรธ ย่อมไม่เห็นธรรม"
(องฺ.สตฺตก. 23/99)
อ่านต่อกุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ “ผู้โกรธ ย่อมไม่เห็นธรรม”
กุทฺโธ อตฺถํ น ชานาติ “ผู้โกรธย่อมไม่รู้อรรถ”
กุทฺโธ อตฺถํ น ชานาติ.
"ผู้โกรธย่อมไม่รู้อรรถ"
(องฺ.สตฺตก. 23/99)
อ่านต่อกุทฺโธ อตฺถํ น ชานาติ “ผู้โกรธย่อมไม่รู้อรรถ”
ญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริเวชฺชนฺติ โกธนํ
ญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริเวชฺชนฺติ โกธนํ.
"ญาติมิตรและสหาย ย่อมหลีกเลี่ยงคนมักโกรธ"
(องฺ.สตฺตก. 23/99)
อ่านต่อญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริเวชฺชนฺติ โกธนํ
โกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ
โกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ.
"ผู้มึนเมาด้วยความโกรธ ย่อมถึงความไร้ยศศักดิ์"
(องฺ.สตฺตก. 23/98)
อ่านต่อโกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ
โกธาภิภูโต ปุริโส ธนชานึ นิคจฺฉติ
โกธาภิภูโต ปุริโส ธนชานึ นิคจฺฉติ.
"บุคคลผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์"
(องฺ.สตฺตก. 23/98)
อ่านต่อโกธาภิภูโต ปุริโส ธนชานึ นิคจฺฉติ
อโถ อตฺถํ คเหตฺวาน อนตฺถํ ปฏิปชฺชติ
อโถ อตฺถํ คเหตฺวาน อนตฺถํ ปฏิปชฺชติ.
"คนมักโกรธ ถือเอาประโยชน์แล้ว กลับประพฤติไม่เป็นประโยชน์"
(องฺ.สตฺตก. 23/98)
อ่านต่ออโถ อตฺถํ คเหตฺวาน อนตฺถํ ปฏิปชฺชติ
ทุกฺขํ สยติ โกธโน “คนมักโกรธ ย่อมนอนเป็นทุกข์”
ทุกฺขํ สยติ โกธโน.
"คนมักโกรธ ย่อมนอนเป็นทุกข์"
(นัย- องฺ.สตฺตก. 23/98)
อ่านต่อทุกฺขํ สยติ โกธโน “คนมักโกรธ ย่อมนอนเป็นทุกข์”
โกธโน ทุพฺพณฺโณ โหติ “คนมักโกรธ ย่อมมีผิวพรรณเศร้าหมอง”
โกธโน ทุพฺพณฺโณ โหติ.
"คนมักโกรธ ย่อมมีผิวพรรณเศร้าหมอง"
(องฺ.สตฺตก. 23/98)
อ่านต่อโกธโน ทุพฺพณฺโณ โหติ “คนมักโกรธ ย่อมมีผิวพรรณเศร้าหมอง”
โกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ “ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลเสีย”
โกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ.
"ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลเสีย"
(นัย- ขุ.ชา.ทสก. 27/286)
อ่านต่อโกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ “ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลเสีย”
โกธํ ฆตฺวา น โสจติ “ฆ่าความโกรธได้ ย่อมไม่เศร้าโศก”
โกธํ ฆตฺวา น โสจติ.
"ฆ่าความโกรธได้ ย่อมไม่เศร้าโศก"
(สํ.ส. 15/57, 64)
อ่านต่อโกธํ ฆตฺวา น โสจติ “ฆ่าความโกรธได้ ย่อมไม่เศร้าโศก”