โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ “ฆ่าความโกรธได้ ย่อมอยู่เป็นสุข”

โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ.

[คำอ่าน : โก-ทัง, คัด-ตะ-วา, สุ-ขัง, เส-ติ]

“ฆ่าความโกรธได้ ย่อมอยู่เป็นสุข”

(สํ.ส. ๑๕/๕๗,๖๔)

ความโกรธ คือสภาวะที่ทำให้จิตใจขุ่นมัว เกรี้ยวกราด ร้อนรน เมื่อเกิดขึ้นกับใครแล้ว ย่อมมีความฉุนเฉียว ร้อนใจ ไม่สามารถที่จะอยู่ด้วยความสบายใจได้ แต่ตรงกันข้าม จะมีแต่ความหงุดหงิดรำราญใจอยู่ตลอดเวลา หงุดหงิดคนเดียวไม่พอ คนรอบข้างที่อยู่ใกล้ก็พลอยหงุดหงิดรำคาญไปด้วย

ความโกรธจะเผาผลาญจิตใจให้ต้องร้อนรุ่มอยู่ตลอดเวลา และคอยสั่งการให้เราทำตามอำนาจของมัน ซึ่งเป็นการกระทำที่เป็นไปในทางทำลายประโยชน์ของตนเองและผู้อื่น เบียดเบียนเข่นฆ่ากันและกัน สร้างความเดือดร้อนฉิบหายให้ตนเองและคนรอบข้างอยู่ไม่หยุดหย่อน ผู้ที่มีความโกรธประจำใจจึงไม่มีความสุข

ส่วนผู้ที่กำจัดความโกรธเสียได้ คือฆ่าความโกรธออกจากจิตใจเสียได้ ย่อมไม่มีความร้อนรุ่มกลุ้มใจ ไม่ฉุนเฉียว ไม่ขุ่นเคือง ไม่มีความหงุดหงิดรำคาญใจอันเป็นผลจากความโกรธ ย่อมใช้ชีวิตด้วยความร่มเย็นเป็นสุขได้

ดังนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงแนะนำให้พุทธศาสนิกชนกำจัดความโกรธออกจากใจให้ได้มากที่สุด จนถึงขั้นทำให้มันไม่สามารถเกิดขึ้นในจิตในใจเราได้อีกเลย จะได้พบกับความสุขสงบเย็นอย่างแท้จริง