ญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริเวชฺชนฺติ โกธนํ

ญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริเวชฺชนฺติ โกธนํ.

[คำอ่าน : ยา-ติ-มิด-ตา, สุ-หัด-ชา, จะ, ปะ-ริ-เวด-ชัน-ติ, โก-ทะ-นัง]

“ญาติมิตรและสหาย ย่อมหลีกเลี่ยงคนมักโกรธ”

(องฺ.สตฺตก. 23/99)

คนมักโกรธ คือคนที่มีความโกรธเป็นเจ้าเรือน ถูกความโกรธครอบงำอยู่ตลอดเวลา หรือที่เราเรียกกันว่า คนเจ้าอารมณ์ มักทำอะไรตามอำนาจของความโกรธอยู่เสมอ ควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ได้ มักทำอะไรตามอำนาจของความโกรธ ซึ่งแน่นอนว่า เป็นสิ่งที่ไม่ดี

คนประเภทนี้ ถูกกระทบกระทั่งนิด ๆ หน่อย ๆ ไม่ได้ หรือโดนขัดใจหน่อยก็ไม่ได้ พร้อมที่จะทะเลาะวิวาทอยู่ตลอดเวลา พร้อมที่จะระเบิดอารมณ์โกรธใส่คนอื่นอยู่ตลอดเวลา ทำให้คนที่อยู่รอบข้างได้รับความเดือดร้อนรำคาญใจไปด้วย ไม่มีความสุข

บุคคลทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นญาติสนิทมิตรสหาย หรือใครก็ตาม มักหลีกเลี่ยงบุคคลผู้มักโกรธ เพราะอยู่ใกล้แล้วไม่มีความสุข อยู่ใกล้แล้วมีแต่ความหงุดหงิดรำคาญใจ อยู่ใกล้แล้วได้รับความเดือดร้อนใจอยู่ตลอด

ดังนั้น ใครรู้ตัวว่าตัวเองเป็นคนมักโกรธ พึงพยายามปรับปรุงตนเอง กำจัดความโกรธเสียให้ได้ ไม่เช่นนั้นแล้ว จะไม่มีใครอยากคบค้าสมาคมด้วยเลย