น หิ สาธุ โกโธ “ความโกรธ ไม่ดีเลย”

น หิ สาธุ โกโธ.

[คำอ่าน : นะ, หิ, สา-ทุ, โก-โท]

“ความโกรธ ไม่ดีเลย”

(ขุ.ชา.ฉกฺก. ๒๗/๑๘๘)

ความโกรธ คือ ความขุ่นเคือง ความกราดเกรี้ยว ที่เกิดขึ้นกับจิตใจของเรา ทำให้จิตใจของเราหงุดหงิดและกระวนกระวาย หาความสงบมิได้ เมื่อความโกรธเกิดขึ้น ย่อมสร้างความพินาศฉิบหายให้เกิดขึ้น ทั้งแก่ตนเอง ทั้งแก่คนอื่น

คนทั้งหลายที่เขาฆ่ากัน ที่เขาทำร้ายกัน ที่เขาด่ากัน ที่เขาทะเลาะกัน ก็เพราะความโกรธนี่แหละเป็นตัวการสำคัญที่ทำให้เป็นเช่นนั้น เห็นได้ชัดว่า ความโกรธนั้นสร้างแต่ความพินาศฉิบหายให้ตนเองและคนรอบข้าง

ความโกรธ ทำให้คนหนึ่งคน ฆ่าคนอื่นก็ได้ ฆ่าตัวเองก็ได้ ฆ่าพ่อแม่ผู้มีพระคุณล้นฟ้าล้นแผ่นดินก็ได้ ดังนั้น ความโกรธจึงไม่ใช่ของดี

ถ้าคิดอยากจะฆ่าอะไรสักอย่าง ให้ฆ่าความโกรธ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น เพราะเมื่อฆ่าความโกรธเสียได้แล้ว เราก็ไม่ต้องไปทำกรรมไม่ดีทั้งหลายที่เป็นไปตามอำนาจของความโกรธ ผลเสียต่าง ๆ นานาที่เป็นผลเสียจากความโกรธ ก็จะไม่เกิดขึ้น เพราะฆ่าความโกรธได้แล้วนั่นเอง