ปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ.
[คำอ่าน : ปุน-ยัง, สุ-ขัง, ชี-วิ-ตะ-สัง-ขะ-ยำ-หิ]
“บุญ นำความสุขมาให้ ในเวลาสิ้นชีวิต”
(ขุ.ธ. 25/59)
บุญ คือสิ่งที่ชำระจิตใจให้ใสสะอาด คือสะอาดจากบาป เมื่อจิตใจสะอาดจากบาป ความสุขก็เกิดขึ้นมา เพราะไม่มีบาปคอยส่งผลให้เป็นทุกข์
บุญนั้นสำเร็จด้วยเหตุ 3 ประการ คือ
- สำเร็จด้วยการให้ทาน
- สำเร็จด้วยการรักษาศีล
- สำเร็จด้วยการเจริญภาวนา
ผู้ที่สร้างแต่คุณงามความดีคือเหตุแห่งบุญ เมื่อมีชีวิตอยู่ก็มีความสุข เมื่อตายจากโลกนี้ไปแล้ว บุญนั้นก็จะนำพาเขาไปสู่สุคติภพ
