
ปุญฺญํ โจเรหิ ทูหรํ.
[คำอ่าน : ปุน-ยัง, โจ-เร-หิ, ทู-หะ-รัง]
“บุญ อันโจรนำไปไม่ได้”
(สํ.ส. ๑๕/๕๐)
บุญ คือผลที่เกิดขึ้นจากการทำความดี มีการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เป็นต้น บุญนั้นเป็นของเฉพาะตัว ผู้ใดทำผู้นั้นก็ได้ ผู้ใดไม่ทำผู้นั้นก็ไม่ได้
บุญ ถือว่าเป็นสมบัติที่มั่นคงที่สุดของมนุษย์ และเป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดด้วยเช่นกัน สมบัติอื่น ๆ บรรดามี อาจถูกโจรแย่งชิงหรือขโมยไปเมื่อใดก็ได้ แต่บุญนั้น โจรไม่สามารถโขมยไปได้ ไม่ว่าด้วยวิธีใด ๆ
เพราะฉะนั้น บุญจึงถือว่าเป็นสมบัติที่มั่นคงที่สุด และเป็นของผู้กระทำอย่างแท้จริง เมื่อเรายังมีชีวิตอยู่ บุญก็เป็นของเรา เมื่อตายจากโลกนี้ไปแล้ว บุญที่ทำนั้นก็ยังเป็นของเราอยู่นั่นเอง ไม่เปลี่ยนแปลง
สารบัญ พุทธศาสนสุภาษิต
- อัตตวรรค หมวดตน
- อัปปมาทวรรค หมวดความไม่ประมาท
- กัมมวรรค หมวดกรรม
- กิเลสวรรค หมวดกิเลส
- โกธวรรค หมวดความโกรธ
- ขันติวรรค หมวดความอดทน
- จิตตวรรค หมวดจิต
- ชยวรรค หมวดความชนะ
- ทานวรรค หมวดทาน
- ทุกขวรรค หมวดทุกข์
- ธัมมวรรค หมวดธรรม
- ปกิณกวรรค หมวดเบ็ดเตล็ด
- ปัญญาวรรค หมวดปัญญา
- ปมาทวรรค หมวดความประมาท
- ปาปวรรค หมวดบาป
- ปุคคลวรรค หมวดบุคคล
- ปุญญวรรค หมวดบุญ
- มัจจุวรรค หมวดความตาย
- มิตตวรรค หมวดมิตร
- ยาจนาวรรค หมวดการขอ
- ราชวรรค หมวดพระราชา
- วาจาวรรค หมวดวาจา
- วิริยวรรค หมวดความเพียร
- เวรวรรค หมวดเวร
- สัจจวรรค หมวดความสัตย์
- สติวรรค หมวดสติ
- สัทธาวรรค หมวดศรัทธา
- สันตุฏฐิวรรค หมวดสันโดษ
- สมณวรรค หมวดสมณะ
- สามัคคีวรรค หมวดสามัคคี
- สีลวรรค หมวดศีล
- สุขวรรค หมวดความสุข
- เสวนาวรรค หมวดการคบหา