ตํ คณฺเหยฺย ยทปณฺณกํ “สิ่งใดไม่ผิด พึงถือเอาสิ่งนั้น”

ตํ คณฺเหยฺย ยทปณฺณกํ.

[คำอ่าน : ตัง, คัน-ไห-ยะ, ยะ-ทะ-ปัน-นะ-กัง]

“สิ่งใดไม่ผิด พึงถือเอาสิ่งนั้น”

(ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๑)

สิ่งที่ไม่ผิด คือสิ่งที่ทำแล้วไม่เกิดความเสียหาย ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น ไม่ผิดศีลธรรมอันดีงาม ไม่ผิดกฏหมายบ้านเมือง ทำแล้วเป็นการก่อบุญกุศลให้พอกพูนยิ่งขึ้น

สิ่งที่ไม่ผิดดังกล่าว เรียกว่า สุจริต มี ๓ อย่าง คือ

1. กายสุจริต ความประพฤติดีทางกาย
2. วจีสุจริต ความประพฤติดีทางวาจา
3. มโนสุจริต ความประพฤติดีทางใจ

สุจริตทั้ง 3 ประการนี้ เป็นความดี เป็นสิ่งที่พวกเราทั้งหลายควรยึดถือปฏิบัติ เพราะเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดประโยชน์ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า อีกทั้งเป็นไปเพื่อประโยชน์อย่างยิ่งคือพระนิพพานด้วย

ดังนั้น เราท่านทั้งหลาย พึงเจริญสุจริตทั้ง ๓ ประการนี้ ให้สมบูรณ์ในตนเอง ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้