มลิตฺถิยา ทุจฺจริตํ “ความประพฤติชั่ว เป็นมลทินของหญิง”

มลิตฺถิยา ทุจฺจริตํ.

[คำอ่าน : มะ-ลิด-ถิ-ยา, ทุด-จะ-ริ-ตัง]

“ความประพฤติชั่ว เป็นมลทินของหญิง”

(องฺ.อฏฺฐก. ๒๓/๑๙๘, ขุ.ธ. ๒๕/๔๗)

การประพฤติชั่วของหญิง ในที่นี้ หมายถึง การประพฤติที่ผิดครรลองคลองธรรมหรือผิดจารีตประเพณี เช่น ประพฤติผิดในกาม เล่นชู้สู่ชาย เป็นต้น

เมื่อผู้หญิงประพฤติชั่วเช่นนี้ เช่น เป็นชู้กับสามีของชาวบ้าน เป็นต้น ย่อมจะได้รับการติฉินนินทา หรือดูถูกเหยียดหยามจากสังคม ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงเกียรติยศ

ดังนั้น ผู้หญิงต้องตระหนักในเรื่องของศีลธรรมและจารีตประเพณีให้มาก ๆ อย่าเผลอไปทำผิดจารีตประเพณีเด็ดขาด เพราะจะเป็นมลทินติดตัวไปตลอดชีวิต

พุทธศาสนสุภาษิตบทนี้ ไม่ได้หมายความว่า การประพฤติชั่วจะเป็นมลทินเฉพาะแก่ผู้หญิงฝ่ายเดียวเท่านั้น เพียงแต่พุทธศาสนสุภาษิตบทนี้ มุ่งสอนผู้หญิงเป็นหลัก จึงกล่าวถึงเฉพาะผู้หญิง ซึ่งความเป็นจริงแล้ว ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถ้าทำความชั่ว ก็ชั่วเหมือนกัน