มลํ วณฺณสฺส โกสชฺชํ “ความเกียจคร้าน เป็นมลทินแห่งผิวพรรณ”

มลํ วณฺณสฺส โกสชฺชํ.

[คำอ่าน : มะ-ลัง, วัน-นัด-สะ, โก-สัด-ชัง]

“ความเกียจคร้าน เป็นมลทินแห่งผิวพรรณ”

(องฺ.อฏฺฐก. ๒๓/๑๙๘, ขุ.ธ. ๒๕/๔๗)

ร่างกายของคนเรานั้น เป็นที่รวมลงแห่งธาตุ ๔ ประการ มีกลิ่น เต็มไปด้วยหนองและเลือด ต้องหมั่นทำความสะอาดชำระล้างอยู่เสมอ ถึงจะพอดูได้และไม่น่ารังเกียจ

หากแม้ใครที่เป็นคนขี้เกียจ ไม่หมั่นอาบน้ำชำระร่างกาย ไม่หมั่นดูแลผิวพรรณให้สะอาดอยู่เสมอ ผิวพรรณของเขาย่อมไม่น่าดู เศร้าหมอง ที่แย่ไปกว่านั้นคืออาจเกิดโรคขึ้นกับผิวหนัง ทำให้ต้องเสียเงินเสียทองมารักษา ซ้ำยังไม่มีใครอยากคบหาเพราะผิวพรรณน่ารังเกียจ

ดังนั้น จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องขยันทำความสะอาดร่างกายผิวพรรณของตนเองอยู่เสมอ เพื่อไม่ให้เกิดมลทินขึ้นกับผิวพรรณ เช่น โรคต่าง ๆ หรือความเศร้าหมองแห่งผิวพรรณเป็นต้น

นอกจากจะดูแลร่างกายผิวพรรณให้ดีด้วยการชำระร่างกายให้สะอาดอยู่เสมอแล้ว ควรชำระจิตใจให้ใสสะอาดด้วยหลักธรรมคำสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย จะได้งดงามใสสะอาดทั้งภายนอกและภายใน