อนุฏฺฐานมลา ฆรา.
[คำอ่าน : อะ-นุด-ถา-นะ-มะ-ลา, คะ-รา]
“เหย้าเรือน มีการไม่หมั่นเป็นมลทิน”
(องฺ.อฏฺฐก. 23/198, ขุ.ธ. 25/47)
ธรรมดาบ้านเรือนของเรา เราต้องขยันทำความสะอาด ปัดกวาดเช็ดถูอยู่บ่อย ๆ บ้านเรือนจึงจะสะอาด น่าดู น่าอยู่ น่าอาศัย แต่ถ้าไม่ขยันทำความสะอาด บ้านเรือนก็เศร้าหมอง ไม่น่าอยู่
คำว่า “เหย้าเรือน” ในที่นี้หมายถึงครอบครัว คือการอยู่รวมกันเป็นครอบครัว การใช้ชีวิตครองเรือนเยี่ยงคฤหัสถ์ทั่วไป การใช้ชีวิตครอบครัวนั้น เราต้องขยันทำงาน ขยันทำมาหากิน หาเงิน หาอาหารมาจุนเจือครอบครัว
ถ้าขยัน ครอบครัวของเราก็มีอยู่มีกิน ไม่อดอยาก แต่ถ้าขี้เกียจ ก็ขาดรายได้มาจุนเจือครอบครัว ทรัพย์ที่มีอยู่เดิมก็หมดไปเรื่อย ๆ ทรัพย์ใหม่ก็ไม่มีเข้ามา เช่นนี้ ครอบครัวย่อมประสบความลำบาก ท่านจึงกล่าวว่า ความไม่หมั่น เป็นมลทินของเหย้าเรือน
