ยงฺกิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ น ตํ โหติ มหปฺผลํ “การงานอะไร ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมาก”

ยงฺกิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ น ตํ โหติ มหปฺผลํ.

[คำอ่าน : ยัง-กิน-จิ, สิ-ถิ-ลัง, กำ-มัง, นะ, ตัง, โห-ติ, มะ-หับ-ผะ-ลัง]

“การงานอะไร ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมาก”

(นัย- สํ.ส. ๑๕/๖๘)

ไม่ว่าจะทำการงานอะไรก็แล้วแต่ ต้องตั้งใจทำด้วยความจริงจัง มีวิริยะอุตสาหะจริง ๆ จึงจะสำเร็จได้

งานทางโลกคือการทำมาหากินสร้างฐานะ ก็ต้องใช้ความเพียร ทุ่มเท ตามหลักอิทธิบาท ๔ ประการ

งานทางธรรมคือการปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์ก็เช่นกัน ต้องตั้งใจทำอย่างเต็มที่ เอาชีวิตเข้าแลก มีความมุมานะบากบั่นจริง ๆ จึงจะสามารถเอาชนะกิเลสตัณหาที่กลุ้มรุมจิตใจเราอยู่ตลอดได้

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ ก็เพราะพระองค์ตั้งใจปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์อย่างแท้จริง

อสีติมหาสาวก รวมทั้งสาวกทั้งหลายทั้งปวงที่สามารถบรรลุธรรมได้ ก็เพราะท่านเหล่านั้นตั้งใจจริงปฏิบัติจริงไม่ย่อหย่อนนั่นเองจึงสำเร็จได้

การงานทั้งหลาย ทั้งทางโลกและทางธรรม ถ้าทำด้วยความย่อหย่อน คือไม่ตั้งใจทำ ไม่มีวิริยะอุตสาหะ ไม่เอาจริงเอาจัง ไม่มีทางที่จะสำเร็จได้เลย