พาลสงฺคตจารี หิ ทีฆมทฺธาน โสจติ “ผู้เที่ยวสมาคมกับคนพาล ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน”

พาลสงฺคตจารี หิ ทีฆมทฺธาน โสจติ.

[คำอ่าน : พา-ละ-สัง-คะ-ตะ-จา-รี, หิ, ที-คะ-มัด-ทา-นะ, โส-จะ-ติ]

“ผู้เที่ยวสมาคมกับคนพาล ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน”

(ขุ.ธ. ๒๕/๔๒)

คนพาล หมายถึง คนชั่ว คือคนที่ทำแต่ความชั่ว ไม่มีความคิดที่จะทำสิ่งดี ๆ เป็นประโยชน์ต่อสังคมและตนเอง คิดแต่จะทำแต่เรื่องที่สร้างโทษหาประโยชน์มิได้ และสร้างความฉิบหายใหัแก่ตนเองและสังคมเท่านั้น

เมื่อเขาสร้างแต่ความชั่วอยู่เช่นนี้ ชีวิตของเขาย่อมได้รับแต่ผลของความชั่วที่สร้างไว้ หาความสุขความเจริญมิได้

ส่วนคนที่คบค้าสมาคมกับคนชั่วเช่นนั้น ก็ย่อมจะถูกชักชวนให้ทำแต่ความชั่วเช่นเดียวกัน เมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่สมาคมกับคนชั่ว ย่อมจะกลายเป็นคนชั่วไปด้วยโดยปริยาย

ชีวิตของคนที่สามคมกับคนชั่ว ก็จะเป็นชีวิตที่หาความสุขความเจริญมิได้เช่นเดียวกัน