น ปาปชนสํเสวี อจฺจนฺตสุขเมธติ “ผู้ไม่คบหาคนชั่ว ย่อมได้รับความสุขส่วนเดียว”

น ปาปชนสํเสวี อจฺจนฺตสุขเมธติ.

[คำอ่าน : นะ, ปา-ปะ-ชะ-นะ-สัง-เส-วี, อัด-จัน-ตะ-สุ-ขะ-เม-ทะ-ติ]

“ผู้ไม่คบหาคนชั่ว ย่อมได้รับความสุขส่วนเดียว”

(ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๔๖)

คนชั่ว ก็คือ คนไม่ดี คนไม่ดีก็คือคนชั่ว ดังนั้น คนชั่วจึงไม่มีดี คนไม่มีดีก็เป็นคนที่ไม่ควรคบ เพราะไม่มีสิ่งดี ๆ ที่จะมอบให้กับคนที่คบค้าสมาคมกับเขาเลย

คนชั่ว เมื่อจะทำ พูด คิด ก็ทำ พูด คิด แต่สิ่งที่เป็นโทษ หาประโยชน์มิได้ สร้างความเดือดร้อนฉิบหายให้ทั้งตนเองและผู้อื่นอยู่ร่ำไป เมื่อจะแนะนำคนอื่น ก็ย่อมแนะนำเฉพาะแต่เรื่องที่เป็นโทษหาประโยชน์มิได้เช่นเดียวกัน

ผู้ที่คบค้าสมาคมกับคนชั่ว ย่อมหาประโยชน์ใด ๆ จากการคบกับคนชั่วนั้นไม่ได้เลย มีแต่จะก่อทุกข์ก่อโทษ สร้างความเสื่อมประโยชน์ให้ตนเองเท่านั้น

ตรงกันข้าม ผู้ที่หลีกเว้นจากคนชั่ว ไม่คบค้าสมาคมกับคนชั่ว ย่อมสามารถตัดทุกข์ตัดโทษอันจะเกิดจากการคบกับคนชั่วไปเสียได้ ย่อมได้รับแต่ความสุขความเจริญโดยส่วนเดียว

ดังนั้น เมื่อรู้ว่าใครเป็นคนชั่ว ก็อย่าไปคบกับคนนั้นเลย