วิสฺสาสา ภยมนฺเวติ “เพราะไว้ใจ ภัยจึงตามมา”

วิสฺสาสา ภยมนฺเวติ

[คำอ่าน : วิด-สา-สา, พะ-ยะ-มัน-นะ-เว-ติ]

“เพราะไว้ใจ ภัยจึงตามมา”

(ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๓๐)

มนุษย์และสัตว์ทั้งหลายบนโลกใบนี้ เต็มไปด้วยกิเลสตัณหา เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน ยากนักที่จะหาคนที่ดีจริง ๆ ได้ ทุกคนต่างมีส่วนที่ดีบ้างไม่ดีบ้าง ปะปนกันไป

จริงอยู่ว่า การที่เราทั้งหลายจะใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้ จำเป็นที่จะต้องมีการคบหาสมาคมกับคนอื่น ๆ เพราะเราอยู่ในสังคม เราก็ต้องเข้าสังคม ไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังได้

แต่การคบหาสมาคมกับคนอื่นนั้น ก็ให้เป็นไปแต่พอเหมาะพอควร ไม่ควรไว้เนื้อเชื่อใจใครมากจนเกินไป เพราะความเชื่อใจนั้นอาจจะนำภัยมาสู่ตัวเราเองได้

ให้ระลึกไว้เสมอว่า คนเราทุกคนล้วนมีกิเลส วันนี้ดี พรุ่งนี้อาจทำเรื่องชั่ว ๆ ก็ได้ แล้วไว้ใจคนที่คบหาแต่เพียงพอประมาณ อย่าไว้ใจจนเกินไป เพื่อป้องกันภัยที่อาจจะมีตามมาได้จากความไว้ใจจนไร้ขอบเขต