วิสุทฺธิ สพฺพเกฺลเสหิ โหติ ทุกฺเขหิ นิพฺพุติ.
[คำอ่าน : วิ-สุด-ทิ, สับ-พัก-กะ-เล-เส-หิ, โห-ติ, ทุก-เข-หิ, นิบ-พุ-ติ]
“ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นความดับทุกข์ทั้งหลาย”
(ร.ร. 4)
ความหมดจด หรือ วิสุทธิ คือความบริสุทธิ์ผุดผ่อง มี 7 ประการ คือ
- สีลวิสุทธิ ความหมดจดแห่งศีล
- จิตตวิสุทธิ ความหมดจดแห่งจิต
- ทิฏฐิวิสุทธิ ความหมดจดแห่งทิฏฐิ
- กังขาวิตรณวิสุทธิ ความหมดจดแห่งญาณเป็นเครื่องข้ามพ้นความสงสัย
- มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ ความหมดจดแห่งญาณเป็นเครื่องเห็นว่าทางหรือมิใช่ทาง
- ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ ความหมดจดแห่งญาณเป็นเครื่องเห็นทางปฏิบัติ
- ญาณทัสสนวิสุทธิ ความหมดจดแห่งญาณทัสสนะ
ความหมดจดหรือวิสุทธิทั้ง 7 ประการนี้ เป็นปัจจัยส่งต่อให้ผู้ปฏิบัติธรรมได้บรรลุพระนิพพาน
พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย พึงเร่งขวนขวายปฏิบัติขัดเกลาตน เพื่อให้เข้าถึงความบริสุทธิ์หมดจดทั้ง 7 ประการดังกล่าว อันจะทำให้เราบริสุทธ์หมดจดจากกิเลสทั้งหลาย อันเป็นการดับทุกข์โดยสิ้นเชิง จึงจะได้ชื่อว่า ดำเนินตามโอวาทของพระพุทธเจ้า ผู้เป็นศาสดาของเราทั้งหลาย
