อิติ วิสฺสฏฺฐกมฺมนฺเต อตฺถา อจฺเจนฺติ มาณเว “ประโยชน์ ย่อมล่วงเลยคนหนุ่มผู้ทอดทิ้งการงาน”

อิติ วิสฺสฏฺฐกมฺมนฺเต อตฺถา อจฺเจนฺติ มาณเว.

[คำอ่าน : อิ-ติ, วิด-สัด-ถะ-กำ-มัน-เต, อัด-ถา, อัด-เจน-ติ, มา-นะ-เว]

“ประโยชน์ ย่อมล่วงเลยคนหนุ่มผู้ทอดทิ้งการงาน”

(ที.ปาฏิ. ๑๑/๑๙๙)

เวลาของเรานั้นมันล่วงเลยไปเรื่อย เดินหน้าไปเรื่อย ไม่มีวันหวนกลับมา ใครก็ตามบนโลกใบนี้ แม้ว่าจะมีฤทธิ์เดชสักเพียงใดก็ตาม ไม่มีใครสามารถดึงเวลากลับมาได้สักคนเดียว

คนเราใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ เมื่อเวลาผ่านไปก็แก่ไปเรื่อย ๆ ชราไปเรื่อย ร่างกายเสื่อมโทรมไปเรื่อย สุดท้ายจะถึงแก่ความตายกันทุกคน ดังนั้น เมื่อยังมีชีวิตและยังมีเรี่ยวแรงอยู่ ต้องเร่งสร้างประโยชน์ให้ได้มากที่สุด

โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่ยังเป็นหนุ่มเป็นสาว ยังมีกำลัง มีเรี่ยวแรง มีความสามารถที่จะสร้างประโยชน์ได้มาก ทั้งประโยชน์ทางโลกและประโยชน์ทางธรรม ช่วงเวลาที่ยังเป็นหนุ่มสาวนี้ เป็นช่วงเวลาที่ต้องเก็บเกี่ยว คือต้องสร้างประโยชน์ให้มาก ๆ

หากไม่สร้างประโยชน์ให้มากตั้งแต่ยังเป็นหนุ่มสาว เมื่อถึงคราวแก่ชราลง ร่างกายทรุดโทรม กำลังถดถอย ไม่สามารถสร้างประโยชน์ใด ๆ ได้ จะมานั่งเสียดายในภายหลัง