มนฺตีสุ อกุตูหลํ.
[คำอ่าน : มัน-ตี-สุ, อะ-กุ-ตู-หะ-ลัง]
“ในบรรดาที่ปรึกษา ย่อมต้องการคนที่ไม่พูดพล่าม”
(ขุ.ชา.เอก. 27/30)
คนพูดพล่าม คือคนที่พูดจาเหลวไหลไร้สาระ พูดไปเรื่อย ไม่มีความรู้จริง พูดมาก แต่เป็นการพูดวาจาที่ไม่เป็นประโยชน์ หาสาระใจความที่สำคัญไม่ได้
ไม่มีใครต้องการที่ปรึกษาที่เป็นคนพูดพล่ามเช่นนั้น เพราะผู้ที่ต้องการที่ปรึกษา ย่อมต้องการที่ปรึกษาที่มีความรู้ความสามารถ พูดจริงทำจริง ไม่เหลวไหลไร้สาระ สามารถพึ่งพาอาศัยได้
คนที่มีความรู้ดี มีความสามารถดี พูดแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ พูดจริงทำจริง พูดแล้วทำได้ จึงเป็นที่ต้องการของคนทั่วไป เพราะบุคคลเช่นนี้ ย่อมสามารถสร้างประโยชน์ให้คนอื่น ๆ ได้ เป็นที่ปรึกษาให้คนอื่น ๆ ได้อย่างดี