มหาการุณิโก นาโถ “ท่านผู้เป็นที่พึ่ง ประกอบด้วยกรุณาใหญ่”

มหาการุณิโก นาโถ.

[คำอ่าน : มะ-หา-กา-รุ-นิ-โก, นา-โถ]

“ท่านผู้เป็นที่พึ่ง ประกอบด้วยกรุณาใหญ่”

(ส.ม.)

ท่านผู้เป็นที่พึ่ง ในที่นี้ หมายเอา มหาบุรุษ คือ พระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นบุคคลผู้ยอดเยี่ยมในโลก เป็นผู้ที่ได้บำเพ็ญบารมีมามาก จนสามารถตรัสรู้และนำหลักธรรมคำสอนมาเผยแผ่แก่ชาวโลก

พระพุทธเจ้าเป็นผู้มีพระมหากรุณาธิคุณต่อสัตว์โลกทุกจำพวกอย่างหาประมาณมิได้ เพราะพระองค์ทรงบำเพ็ญบารมีมานานนับไม่ถ้วนนั้นก็เพื่อประโยชน์สุขแก่ชาวโลก

พระองค์ทรงสละราชสมบัติ เสด็จออกผนวชเพื่อแสวงหาทางพ้นทุกข์ นั่นก็เพื่อประโยชน์สุขแก่ชาวโลก เพราะพระองค์ทรงเห็นว่าชาวโลกนั้นเต็มไปด้วยทุกข์ จึงทรงแสวงหาทางแห่งความหลุดพ้น

เมื่อพระองค์ได้ตรัสรู้แล้ว พระองค์ก็นำหลักธรรมที่พระองค์ได้ตรัสรู้มาเผยแผ่แก่ชาวโลก เพื่อให้ชาวโลกได้รู้ตาม และปฏิบัติตาม จะได้ถึงความพ้นทุกข์นั่นเอง