สนฺโต สตฺตหิเต รตา "สัตบุรุษยินดีในการเกื้อกูลสัตว์"

สนฺโต สตฺตหิเต รตา.

[คำอ่าน : สัน-โต, สัด-ตะ-หิ-เต, ระ-ตา]

“สัตบุรุษยินดีในการเกื้อกูลสัตว์”

(ชาตกฏฺฐกถา ๑/๒๓๐)

สัตบุรุษคือคนดีมีคุณธรรม ย่อมยินดีในการสงเคราะห์เกื้อกูลผู้อื่น ทั้งคนและสัตว์ทั้งหลาย เพราะการสงเคราะห์เกื้อกูลนั้น เป็นหลักธรรมอย่างหนึ่งในการดำรงชีวิต ทำให้คนทั้งหลายปรารถนาดีต่อกัน

เมื่อมีการสงเคราะห์เกื้อกูลกัน คนทั้งหลายในชุมชนเดียวกันเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน ถ้อยทีถ้อยอาศัยซึ่งกันและกัน แบ่งปันกัน การเบียดเบียนกันก็ไม่เกิดขึ้น

เมื่อคนทั้งหลายเอื้อเฟื้อกันและไม่เบียดเบียนกันดังกล่าว ความสุขก็เกิดขึ้นในสังคม คนทั้งหลายในสังคมนั้น ๆ ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้ด้วยความสุข

ดังนั้น เราท่านทั้งหลายพึงเป็นผู้ยินดีในการสงเคราะห์เกื้อกูลกันเถิด เพราะความเกื้อกูลกันนี้จะเป็นเหตุนำมาซึ่งความสงบสุขในสังคม ตั้งแต่สังคมเล็ก ๆ ระดับครอบครัว ขยายออกไปสู่สังคมใหญ่ระดับหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด หรือแม้แต่ระดับประเทศและระดับโลกได้