สาธุ สมฺพหุลา ญาตี.
[คำอ่าน : สา-ทุ, สำ-พะ-หุ-ลา, ยา-ตี]
“มีญาติมาก ๆ ยังประโยชน์ให้สำเร็จ”
(ขุ.ชา.เอก. 27/23)
ญาติ คือ คนที่สืบเชื้อสายวงศ์ตระกูลกันมาทั้งฝ่ายบิดาและมารดา หรือแม้แต่คนที่ไม่ได้สืบเชื้อสายกันมา แต่มีความสนิทสนม มีความรักใคร่กัน ก็ถือว่าเป็นญาติด้วยเช่นกัน
เมื่อมีญาติมาก ๆ คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกันในกิจการต่าง ๆ คอยบำรุงสุขให้แก่กัน คอยบำบัดทุกข์ให้แก่กัน กิจการงานต่าง ๆ ก็ย่อมจะสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี
เพราะเราเกิดมาบนโลกใบนี้ จำเป็นที่จะต้องอาศัยกันและกัน มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราไม่สามารถทำให้สำเร็จด้วยตัวคนเดียวได้ ต้องอาศัยญาติสนิทมิตรสหายพวกพ้องทั้งหลายช่วยเหลือเกื้อหนุน
ดังนั้น การที่มีญาติสนิทหรือมีพวกพ้องเยอะ ๆ จึงเป็นสิ่งหนึ่งที่อำนวยประโยชน์ให้สำเร็จได้
