สพฺพตฺถ ปูชิโต โหติ โย มิตฺตานํ น ทุพฺพติ

สพฺพตฺถ ปูชิโต โหติ โย มิตฺตานํ น ทุพฺพติ.

[คำอ่าน : สับ-พัด-ถะ, ปู-ชิ-โต, โห-ติ, โย, มิด-ตา-นัง, นะ, ทุบ-พะ-ติ]

“ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมมีผู้บูชาในที่ทั้งปวง”

(ขุ.ชา.นวก. 27/54)

บุคคลผู้ที่จะเป็นมิตรที่ดีได้นั้น จะต้องประกอบด้วยคุณสมบัติ 5 ประการ คือ

  1. ให้ปันสิ่งของ
  2. พูดจาไพเราะ
  3. ประพฤติเป็นประโยชน์
  4. ไม่ถือตัว
  5. มีความซื่อตรง

บุคคลที่มีคุณสมบัติทั้ง 5 ประการดังกล่าว ได้ชื่อว่าเป็นมิตรแท้ เป็นบุคคลที่ควรคบหา เพราะถือว่าเป็นผู้มีความจริงใจต่อมิตร และมุ่งประโยชน์ต่อมิตรโดยส่วนเดียว

คนที่เป็นมิตรแท้ ไม่ประทุษร้ายมิตร คือไม่สร้างความเสื่อมเสียให้แก่มิตร ไม่ทำลายมิตร ถือว่าเป็นบุคคลที่น่ายกย่องสรรเสริญ ย่อมได้รับการยอมรับนับถือจากบุคคลทั้งหลาย