ทุกฺโข พาเลหิ สํวาโส อมิตฺเตเนว สพฺพทา “อยู่ร่วมกับพวกพาล นำทุกข์มาให้เสมอไป เหมือนอยู่ร่วมกับศรัตรู”

ทุกฺโข พาเลหิ สํวาโส อมิตฺเตเนว สพฺพทา.

[คำอ่าน : ทุก-โข, พา-เล-หิ, สัง-วา-โส, อะ-มิด-เต-เน-วะ, สับ-พะ-ทา]

“อยู่ร่วมกับพวกพาล นำทุกข์มาให้เสมอไป เหมือนอยู่ร่วมกับศรัตรู”

(ขุ.ธ. ๒๕/๔๒)

คนพาล คือคนที่มีปกติประพฤติชั่วทั้งทางกาย วาจา ใจ ตัดทั้งประโยชน์ตนเองทั้งประโยชน์ผู้อื่น ไม่สนใจที่จะสร้างคุณงามความดี ทำแต่ความชั่วร่ำไป

คนพาล เมื่อมีอุปนิสัยเป็นไปในฝักฝ่ายที่เป็นอกุศลเช่นนั้น เขาย่อมจะแนะนำคนทั้งหลายที่คบค้าสมาคมกับตนในทางที่ฉิบหาย พาประพฤติชั่วต่าง ๆ นานา ตามนิสัยแห่งตน

คนที่คบกับคนพาลหรือใช้ชีวิตคลุกคลีอยู่กับคนพาล เมื่อถูกคนพาลชักจูงในทางที่ชั่วและทำตาม ก็ย่อมจะได้รับผลแห่งความชั่วนั้นเป็นความเดือดเนื้อร้อนใจตามมาไม่หยุดหย่อน

การอยู่ร่วมกับคนพาลนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับการอยู่ร่วมกับศรัตรูคู่อาฆาต เพราะคนพาลย่อมจะนำแต่ความเดือดร้อนฉิบหายมาให้ไม่รู้จบ

ดังนั้น อย่าได้คบค้าสมาคมกับคนพาลเลย