ธีโร จ สุขสํวาโส ญาตีนํว สมาคโม.
[คำอ่าน : ที-โร, จะ, สุ-ขะ-สัง-วา-โส, ยา-ตี-นัง-วะ, สะ-มา-คะ-โม]
“อยู่ร่วมกับปราชญ์ นำสุขมาให้ เหมือนสมาคมกับญาติ”
(ขุ.ธ. 25/42)
ปราชญ์ หมายถึง บุคคลผู้มีปัญญาสามารถ ซึ่งมุ่งถึงบุคคลที่มีปัญญาในทางธรรม รู้จักถือเอาสิ่งที่เป็นประโยชน์ ละสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ บำเพ็ญทั้งประโยชน์ตนและประโยชน์ผู้อื่น
บุคคลผู้เป็นปราชญ์ ย่อมดำรงชีวิตด้วยปัญญา ปรารถนาความสุขความเจริญทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น ละหนทางแห่งบาปอกุศล ประพฤติสุจริตอยู่ตลอดเวลา
การที่ได้คบค้าสมาคมกับผู้เป็นปราชญ์นั้น ถือเป็นมงคลอย่างหนึ่งของชีวิต เพราะการคบกับปราชญ์หรือบัญฑิตนั้น เป็นมงคลชีวิตข้อที่ ๒ ถือได้ว่า มีความสำคัญเป็นลำดับต้น ๆ เลยทีเดียว
ดังนั้น พึงหลีกเลี่ยงคนพาล คบค้าสมาคมกับบัณฑิต ชีวิตจะได้ห่างอบายมุข มีความสงบสุขเป็นเบื้องหน้า
