ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ.
[คำอ่าน : ปัด-ฉา, ตับ-ปะ-ติ, ทุก-กะ-ตัง]
“ความชั่วย่อมเผาผลาญในภายหลัง”
(สํ.ส. ๑๕/๖๘, ขุ.ธ. ๒๕/๕๖)
ขึ้นชื่อว่าความชั่ว เมื่อใครทำไปแล้ว ย่อมจะได้รับผลของมันอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าบางทีความชั่วที่ทำนั้นจะให้ผลช้าบ้าง แต่สิ่งที่แน่นอนคือ ม้นให้ผลแน่
เราอาจจะเห็นว่ามีบุคคลจำนวนมากที่เขาทำความชั่ว แต่เขายังมีชีวิตที่สุขสบาย ไม่เห็นได้รับผลของความชั่วที่เขาได้ทำไปเลย
นั่นเป็นเพราะบุญเก่าที่เขาทำไว้ยังให้ผลอยู่ การเสวยสุขหรือการมีชีวิตที่สุขสบายนั้น เป็นอานิสงส์ของบุญเก่าที่เขาได้เคยทำไว้เท่านั้น ไม่ใช่ผลของความชั่วในปัจจุบัน
เมื่อใดที่บุญที่เขาได้เคยสร้างไว้ได้หมดลง เมื่อนั้น ความชั่วที่เขาทำย่อมมีกำลังมากขึ้น และให้ผลในที่สุด ดังนั้น ความชั่ว อย่าไปทำมันเลยดีกว่า เพราะถึงอย่างไร มันต้องให้ผลแน่นอน
ดังนั้น อย่ามัวน้อยใจ อย่าเข้าใจผิดว่าความชั่วจะไม่ให้ผล เพราะกรรมที่เราทำไว้ ไม่ว่าจะดีหรือชั่วก็ตาม สุดท้ายย่อมให้ผลอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้น หมั่นสร้างคุณงามความดีเอาไว้ย่อมจะดีกว่า
สารบัญ พุทธศาสนสุภาษิต
- อัตตวรรค หมวดตน
- อัปปมาทวรรค หมวดความไม่ประมาท
- กัมมวรรค หมวดกรรม
- กิเลสวรรค หมวดกิเลส
- โกธวรรค หมวดความโกรธ
- ขันติวรรค หมวดความอดทน
- จิตตวรรค หมวดจิต
- ชยวรรค หมวดความชนะ
- ทานวรรค หมวดทาน
- ทุกขวรรค หมวดทุกข์
- ธัมมวรรค หมวดธรรม
- ปกิณกวรรค หมวดเบ็ดเตล็ด
- ปัญญาวรรค หมวดปัญญา
- ปมาทวรรค หมวดความประมาท
- ปาปวรรค หมวดบาป
- ปุคคลวรรค หมวดบุคคล
- ปุญญวรรค หมวดบุญ
- มัจจุวรรค หมวดความตาย
- มิตตวรรค หมวดมิตร
- ยาจนาวรรค หมวดการขอ
- ราชวรรค หมวดพระราชา
- วาจาวรรค หมวดวาจา
- วิริยวรรค หมวดความเพียร
- เวรวรรค หมวดเวร
- สัจจวรรค หมวดความสัตย์
- สติวรรค หมวดสติ
- สัทธาวรรค หมวดศรัทธา
- สันตุฏฐิวรรค หมวดสันโดษ
- สมณวรรค หมวดสมณะ
- สามัคคีวรรค หมวดสามัคคี
- สีลวรรค หมวดศีล
- สุขวรรค หมวดความสุข
- เสวนาวรรค หมวดการคบหา