สุขํ สุปติ พุทฺโธ จ เยน เมตฺตา สุภาวิตา.
[คำอ่าน : สุ-ขัง, สุ-ปะ-ติ, พุด-โท, จะ, เย-นะ, เมด-ตา, สุ-พา-วิ-ตา]
“ผู้เจริญเมตตาดีแล้ว ย่อมหลับและตื่นเป็นสุข”
(ว.ว.)
เมตตา หมายถึง ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข เป็นหลักธรรมข้อหนึ่งในพรหมวิหารธรรม 4 อย่าง เป็นหลักธรรมที่สำคัญมากสำหรับการอยู่ร่วมกันในสังคม
ผู้ที่มีเมตตา คือมีจิตใจประกอบด้วยเมตตานั้น ย่อมมีแต่ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น ไม่มีความคิดอาฆาตพยาบาทใคร ไม่คิดจองล้างจองผลาญใคร ดังนั้น เขาย่อมจะมีความสุขทุกเวลา ทั้งเวลาหลับและเวลาตื่น
ดังอานิสงส์ของเมตตาที่ท่านจำแนกไว้ 11 ประการ คือ
- หลับเป็นสุข
- ตื่นก็เป็นสุข
- มีหน้าตาผ่องใส
- ไม่ฝันร้าย
- เป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์
- เป็นที่รักของอมนุษย์
- เทวดารักษา
- ไม่มีภัย
- จิตเป็นสมาธิได้เร็ว
- ถึงคราวตายก็ตายอย่างมีสติ
- สามารถบรรลุคุณธรรมขั้นสูงได้เร็ว
เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว จงพยายามฝึกตนให้เป็นคนมีเมตตาเป็นธรรมเครื่องอยู่เถิด จะก่อเกิดประโยชน์โสตถิผลแก่ตนเองและส่วนรวมเป็นอันมาก