น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี สมโณ โหติ ปรํ วิเหฐยนฺโต “บรรพชิตฆ่าผู้อื่นเบียดเบียนผู้อื่น ไม่เป็นสมณะเลย”

น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี สมโณ โหติ ปรํ วิเหฐยนฺโต.

[คำอ่าน : นะ, หิ, ปับ-พะ-ชิ-โต, ปะ-รู-ปะ-คา-ตี, สะ-มะ-โน, โห-ติ, ปะ-รัง, วิ-เห-ถะ-ยัน-โต]

“บรรพชิตฆ่าผู้อื่นเบียดเบียนผู้อื่น ไม่เป็นสมณะเลย”

(ขุ.ธ. ๒๕/๖๕)

บรรพชิต แปลว่า ผู้เว้น หมายถึง เว้นจากการทำบาป เว้นจากอกุศลทั้งปวง เว้นจากการเบียดเบียนผู้อื่น เว้นจากการฆ่าหรือทำลายชีวิตผู้อื่น รวมความว่า เว้นจากสิ่งที่เป็นบาปทั้งปวง

สมณะ แปลว่า ผู้สงบ หมายถึง ผู้สงบกาย สงบจิต และสงบจากอุปธิกิเลส ไม่ถูกกิเลสครอบงำแล้ว ปฏิบัติตนอยู่ในความเป็นพุทธบุตร ไม่เบียดเบียน ไม่ประหารฆ่าฟัน

ผู้ที่บรรพชาอุปสมบทเข้ามาเป็นพระภิกษุหรือสามเณรในพระพุทธศาสนา ท่านเรียกว่า เป็นบรรพชิต หรือเรียกว่าเป็นสมณะ คือเป็นผู้เว้นจากบาปอย่างหนึ่ง เป็นผู้สงบระงับจากการทำบาปอย่างหนึ่ง

แต่ถ้าบวชเข้ามาแล้วยังละการทำบาปไม่ได้ ยังเบียดเบียนชีวิตสัตว์อยู่ ยังเที่ยวเข่นฆ่าทำลายชีวิตสัตว์อยู่ ท่านว่า ไม่จัดว่าเป็นบรรพชิต ไม่จัดว่าเป็นสมณะ