ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร "มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)"

ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร.

[คำอ่าน : ปุบ-พา-จะ-ริ-ยา-ติ, วุด-จะ-เร]

“มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)”

(องฺ.ติก. ๒๐/๑๖๘, องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๙๒, ขุ.อิติ. ๒๕/๓๑๔)

บุรพาจารย์ หมายถึง ครูคนแรก มารดาบิดา ท่านนับว่าเป็นครูคนแรกของบุตร เพราะเป็นผู้ที่คอยพร่ำสอนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับบุตรตั้งแต่แรกเกิด

ก่อนที่จะเติบใหญ่จนสามารถเข้ารับการศึกษาในโรงเรียนได้ บุตรทั้งหลายก็ได้พ่อกับแม่นี่แหละที่เป็นผู้คอยสอนทุกอย่าง จนสามารถทำสิ่งต่าง ๆ ได้ด้วยตนเอง

พ่อแม่สอนให้เคี้ยวอาหาร สอนคลาน สอนนั่ง สอนยืน สอนเดิน สอนให้พูด สอนใส่เสื้อผ้า สอนใส่รองเท้า สอนทุกอย่างที่ลูกจำเป็นต้องรู้

ดังนั้น พ่อกับแม่ ท่านจึงจัดว่าเป็นครูคนแรกของลูก

ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร “มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)”