น ตํ ยาเจ ยสฺส ปิยํ ชิคึเส.
[คำอ่าน : นะ, ตัง, ยา-เจ, ยัด-สะ, ปิ-ยัง, ชิ-คิง-เส]
“ไม่ควรขอสิ่งที่รู้ว่าเป็นที่รักของเขา”
(วิ.มหาวิภงฺค. 1/334, ชุ.ชา.ติก. 27/100)
ธรรมดาคนทั้งหลายย่อมมีสิ่งของที่เป็นที่รักหรือหวงแหน ไม่อยากให้ใครเอาไปครอบครอง หรือไม่อยากเสียสิ่งของสิ่งนั้นไป อันนี้เป็นเรื่องธรรมดา
เมื่อรู้ดังนี้แล้ว บุคคลทั้งหลายไม่ควรขอสิ่งของที่เป็นที่หวงแหนเช่นนั้นของผู้อื่น เพราะอาจทำให้เขาหงุดหงิดรำคาญใจ หรือทำให้เขาโกรธก็เป็นได้
ดังนั้น จะขอสิ่งใดจากใคร พึงพิจารณาให้ดีว่า สิ่งของนั้นเป็นของมีค่ามากหรือไม่ หรือเป็นของที่เขาหวงแหนมากหรือไม่ ถ้าเป็นของที่มีค่ามากหรือเขาหวงแหน ไม่พึงขอเลย
ทางที่ดีที่สุด อย่าขออะไรจากใครเลยจะเป็นการดี
