น วิสฺสเส อวิสฺสฏฺเฐ วิสฺสฏฺเฐปิ น วิสฺสเส “ไม่ควรไว้ใจในคนไม่คุ้นเคย แม้ในคนคุ้นเคย ก็ไม่ควรไว้ใจ”

น วิสฺสเส อวิสฺสฏฺเฐ วิสฺสฏฺเฐปิ น วิสฺสเส.

[คำอ่าน : นะ, วิด-สะ-เส, อะ-วิด-สัด-เถ, วิด-สัด-เถ-ปิ, นะ, วิด-สะ-เส]

“ไม่ควรไว้ใจในคนไม่คุ้นเคย แม้ในคนคุ้นเคย ก็ไม่ควรไว้ใจ”

(ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๓๐)

สำหรับคนที่ไม่คุ้นเคยกันนั้น ย่อมไว้ใจไม่ได้อยู่แล้วเป็นเรื่องธรรมดา เพราะยังไม่รู้จักนิสัยใจคอกัน เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าใครมีนิสัยอย่างไร ดีหรือไม่ดี เชื่อใจได้หรือไม่ ดังนั้น จึงไม่ควรไว้ใจคนที่ไม่คุ้นเคยหรือไม่รู้จักมักคุ้นกันอย่างดี เพราะเขาอาจนำภัยมาสู่ตัวเราก็เป็นได้

ส่วนสำหรับบุคคลผู้คุ้นเคยกันนั้น ถึงแม้จะรู้จักนิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี ก็ไม่ควรไว้ใจจนเกินไปเช่นเดียวกัน เพราะมนุษย์เรานี้กิเลสหนาเหลือเกิน คนที่เราคิดว่าเป็นคนดี วันหนึ่งอาจถูกกิเลสครอบงำจนกลายเป็นคนไม่ดี ทำเรื่องไม่ดีก็เป็นได้

ไม่ว่าจะคบหาสมาคมกับใครก็ตาม อย่าเชื่อใจเขาจนเกินไป เพื่อนอาจหักหลังเพื่อนก็เป็นได้ ลูกน้องอาจหักหลังเจ้านายก็เป็นได้ แม้แต่สามีภรรยากันหักหลังกัน สร้างความฉิบหายให้กันก็มีมาแล้วนักต่อนัก

ดังนั้น อย่าเชื่อใจใครร้อยเปอร์เซ็นต์ ควรรอบคอบไว้เป็นดีที่สุด