สงฺเกเถว อมิตฺตสฺมึ มิตฺตสฺมิมฺปิ น วิสฺสเส “ควรระแวงในศัตรู แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ”

สงฺเกเถว อมิตฺตสฺมึ มิตฺตสฺมิมฺปิ น วิสฺสเส.

[คำอ่าน : สัง-เก-เถ-วะ, อะ-มิด-ตัด-สะ-หมิง, มิด-ตัด-สะ-หมิม-ปิ, นะ, วิด-สะ-เส]

“ควรระแวงในศัตรู แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ”

(ขุ.ชา.ทุก. ๒๗/๕๗)

ศัตรู คือผู้ที่คอยจองล้างจองผลาญเรา คอยจ้องทำลายเราให้ได้รับความพินาศฉิบหาย เป็นฝ่ายตรงข้าม ไม่หวังความเจริญรุ่งเรืองแก่เราเลยแม้แต่น้อย มีแต่จะทำลายให้ย่อยยับไปเท่านั้น

ศัตรู เป็นผู้ที่เราไม่ควรไว้ใจ เพราะเมื่อสบโอกาส ศัตรูก็พร้อมที่จะห้ำหั่นทำลายเราได้ในทันที ดังนั้น จึงไม่ควรไว้เนื้อเชื่อใจศัตรูเลยแม้แต่น้อย

แม้แต่ในมิตรสหายเอง ก็ไม่ควรไว้ใจจนเกินไป เพราะคนเรานี้กิเลสหนาเหลือเกิน วันนี้ดีพรุ่งนี้อาจจะกลับกลายเป็นอื่นก็ได้ ดังนั้น แม้แต่เพื่อนสนิทก็ไว้ใจได้ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ ควรระแวดระวังไว้บ้างจะเป็นการดีที่สุด

เพื่อความปลอดภัยของตัวเราเอง ควรทำตัวเป็นคนรอบคอบ ใครพูดอะไรก็ฟังหูไว้หู อย่าเชื่อเขาไปซะหมดจนเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะอาจจะนำภัยพิบัติมาสู่เราก็เป็นได้