นามนุญฺญํ กุทาจนํ “ในกาลไหน ๆ ก็ไม่ควรกล่าววาจาไม่น่าพอใจ”

นามนุญฺญํ กุทาจนํ.

[คำอ่าน : นา-มะ-นุน-ยัง, กุ-ทา-จะ-นัง]

“ในกาลไหน ๆ ก็ไม่ควรกล่าววาจาไม่น่าพอใจ”

(ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๑๐)

คำพูดที่ไม่น่าพอใจ ย่อมไม่เป็นที่ปรารถนาของคนทั้งหลาย แม้แต่ตัวเราเอง เรายังไม่อยากจะได้ยินคำพูดที่ไม่น่าพอใจจากปากใคร เช่น คำด่า คำดูถูก คำเหยียดหยาม คำพูดถากถาง เป็นต้น

คำพูดที่ไม่น่าพอใจเช่นนั้น เมื่อพูดออกไปแล้ว ย่อมก่อแต่ความเดือดร้อนเสียหายให้ผู้พูด คนทั้งหลายที่ได้ยินคำพูดที่ไม่น่าพอใจจากปากเขาแล้ว ย่อมไม่มีความรักและความเคารพในตัวเขา

นอกจากคนทั้งหลายจะไม่รักและไม่เคารพบุคคลผู้ที่พูดวาจาที่ไม่น่าพอใจแล้ว บุคคลทั้งหลายย่อมรังเกียจและไม่ปรารถนาที่จะคบค้าสมาคมกับคนเช่นนั้นด้วย

ดังนั้น เมื่อรู้แล้วว่าคำพูดเช่นใดเป็นคำพูดที่ไม่น่าพอใจ คำพูดเช่นใดที่แม้แต่ตนเองก็ยังไม่ปรารถนาที่จะได้ยิน จงอย่าพูดคำพูดเช่นนั้นกับคนอื่น จงคิดทุกคำที่พูด แต่อย่าพูดทุกคำที่คิด