สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ โหติ ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก “ถ้าพระราชาเป็นผู้ทรงธรรม ราษฎรทั้งปวงก็เป็นสุข”

สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ โหติ ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก.

[คำอ่าน : สับ-พัง, รัด-ถัง, สุ-ขัง, โห-ติ, รา-ชา, เจ, โห-ติ, ทำ-มิ-โก]

“ถ้าพระราชาเป็นผู้ทรงธรรม ราษฎรทั้งปวงก็เป็นสุข”

(องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๙๙, ขุ.ชา.จตุกฺก. ๒๗/๑๕๒)

ผู้ที่เป็นพระราชา จะต้องประกอบด้วยทศพิธราชธรรม จึงจะสามารถได้รับการยอมรับนับถือและเป็นที่เคารพรักของประชาชน

ทศพิธราชธรรมนั้นมีอยู่ ๑๐ อย่าง คือ

1. บริจาคทาน
2. รักษาศีล
3. สละทรัพย์เพื่อสาธารณประโยชน์
4. มีพระอัธยาศัยอ่อนโยน
5. เพียรข่มธรรมฝ่ายต่ำ
6. ไม่ขัดเคืองง่าย
7. ไม่เบียดเบียน
8. มีความอดทน
9. มีความยุติธรรม
10. มีความซื่อตรง

เมื่อพระราชาทรงดำรงพระองค์อยู่ในธรรมทั้ง ๑๐ ประการนี้ ย่อมจะทรงได้รับความเคารพนับถือจากปวงชนเป็นอย่างมาก