น เว ยาจนฺติ สปฺปญฺญา “ผู้มีปัญญา ย่อมจะไม่ขอเลย”

น เว ยาจนฺติ สปฺปญฺญา.

[คำอ่าน : นะ, เว, ยา-จัน-ติ, สับ-ปัน-ยา]

“ผู้มีปัญญา ย่อมจะไม่ขอเลย”

(ขุ.ชา.สตฺตก. ๒๗/๒๒๐)

ผู้มีปัญญา คือผู้ที่มีความรอบรู้ในศิลปะวิทยาต่าง ๆ สามารถที่จะใช้ศิลปะเหล่านั้นทำมาหาเลี้ยงตนเองและครอบครัวได้โดยไม่ลำบากยากเย็น

ผู้มีปัญญา แม้ถึงคราวที่จะต้องตกทุกข์ได้ยาก ย่อมใช้ความรู้ความสามารถของตนเองประกอบกิจต่าง ๆ และต่อสู้กับปัญหาต่าง ๆ ด้วยตัวเอง

ไม่ร้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น เพราะเขารู้ดีว่าผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รักของใคร ๆ ดังนั้น เขาจะพยายามใช้ความรู้ความสามารถของตนเองให้เต็มที่ ฝ่าฟันปัญหาต่าง ๆ ให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยตนเอง