เนสา สภา ยตฺถ น สนฺติ สนฺโต

เนสา สภา ยตฺถ น สนฺติ สนฺโต.

[คำอ่าน : เน-สา, สะ-พา, ยัด-ถะ, นะ, สัน-ติ, สัน-โต]

“สัตบุรุษไม่มีในชุมชนใด ชุมชนนั้นไม่ชื่อว่าสภา”

(ขุ.ชา.อสีติ. 28/151, สํ.ส. 15/270)

สภา คือสถานที่ที่มีเกียรติ เป็นสถานที่ที่รักษาและส่งเสริมความเจริญก้าวหน้าของส่วนรวม ดังนั้น สมาชิกในสภาต้องเป็นคนดี มีศีล มีคุณธรรม ประกอบพร้อมด้วยคุณธรรมของสัตบุรุษทั้ง 7 ประการ เป็นสัมมาทิฏฐิ

ถ้าหากในสภานั้นหรือในสถานที่นั้น ๆ ปราศจากเสียแล้วซึ่งคนดีมีคุณธรรมดังที่ได้กล่าวมา หากแต่เป็นที่รวมกันของคนชั่วที่คอยหาผลประโยชน์กอบโกยโกงกิน ที่นั่นย่อมจะไม่สามารถเรียกว่าเป็นสภาได้ คงเป็นได้แต่ที่ซ่องโจรเท่านั้น

ดังนั้น ผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบความเจริญก้าวหน้าของบ้านเมืองโดยส่วนรวม ผู้ที่ได้รับเกียรติให้เข้าไปนั่งในสภา พึงสำเหนียกสำนึกอยู่เสมอว่า สถานที่แห่งนั้นเป็นสภานที่ที่มีเกียรติ เมื่อเข้าไปอยู่ตรงนั้นแล้ว ต้องรักษาเกียรติ และต้องทำตัวให้มีเกียรติ