สกมฺมุนา หญฺญติ ปาปธมฺโม

สกมฺมุนา หญฺญติ ปาปธมฺโม.

[คำอ่าน : สะ-กำ-มุ-นา, หัน-ยะ-ติ, ปา-ปะ-ทำ-โม]

“คนมีสันดานชั่ว ย่อมลำบากเพราะกรรมของตน”

(ม.ม. 13/413, ขุ.เถร. 26/379)

คนสันดานชั่ว หมายถึง คนที่ทำกรรมชั่วเป็นอาจิณ มีจิตใจชั่วร้าย ถูกกิเลสครอบงำอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษ ไม่รู้จักประโยชน์หรือมิใช่ประโยชน์

คนประเภทนี้ย่อมยินดีในการสร้างบาปอกุศล ไม่คิดนำตนไปสู่ทางแห่งความเจริญคือการประพฤติตามศีลธรรมอันดีงาม ทำกรรมขัดต่อศีลธรรมและกฏหมายบ้านเมืองอยู่เสมอ

คนมีสันดานชั่วเช่นนี้ เมื่อถึงเวลาที่บาปกรรมที่เขาทำไว้ให้ผล เขาย่อมจะต้องประสบกับความพินาศฉิบหาย เดือดร้อนทั้งกายและใจ เพราะผลแห่งกรรมชั่วที่ตัวได้กระทำไว้เอง ผลแห่งกรรมชั่วที่เขากระทำนั้น จะตามแผดเผาเขาทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

ดังนั้น เราท่านทั้งหลาย พึงฝึกปฏิบัติขัดเกลาสันดานแห่งตน ให้เป็นคนดีมีศีลธรรม ประกอบกรรมสุจริตอันจะนำชีวิตเข้าสู่ความเจริญรุ่งเรืองเสียให้ได้ อย่าทำตนเป็นคนสันดานชั่ว หลงเมามัวอยู่ในการประกอบกรรมหยาบอันเป็นบาปทั้งหลายเลย