วนฺทโก ปฏิวนฺทนํ “ผู้ไหว้ ย่อมได้รับการไหว้ตอบ”

วนฺทโก ปฏิวนฺทนํ.

[คำอ่าน : วัน-ทะ-โก, ปะ-ติ-วัน-ทะ-นัง]

“ผู้ไหว้ ย่อมได้รับการไหว้ตอบ”

(ขุ.ชา.มหา. ๒๘/๑๕๔)

การไหว้ เป็นการแสดงออกถึงการเคารพอย่างหนึ่ง เป็นการแสดงออกถึงความอ่อนน้อมถ่อมตนของบุคคล เพราะผู้ที่จะไหว้คนอื่นได้นั้น ต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นธรรมชาติ

บุคคลที่ควรไหว้นั้นมีอยู่ ๓ จำพวก คือ

1. ชาติวุฑฺโฒ ผู้เจริญด้วยชาติ ได้แก่ ผู้ที่สูงส่งกว่าเราโดยชาติกำเนิด
2. วยวุฑฺโฒ ผู้เจริญด้วยวัย ได้แก่ ผู้ที่มีอายุมากกว่าเรา
3. คุณวุฑฺโฒ ผู้เจริญด้วยคุณ ได้แก่ ผู้ที่มีคุณธรรมสูงกว่าเรา

พุทธศาสนาสอนให้คนมีความอ่อนน้อมถ่อมตน และแสดงความเคารพต่อผู้ที่สูงกว่าตนดังกล่าว

อานิสงส์ของความเป็นผู้อ่อนน้อมถ่อมตนก็คือ จะได้รับการยอมรับนับถือจากบุคคลอื่น ได้รับการเคารพจากบุคคลอื่นด้วยเช่นกัน