อปฺปมาทรตา โหถ.
[คำอ่าน : อับ-ปะ-มา-ทะ-ระ-ตา, โห-ถะ]
“ท่านทั้งหลาย จงเป็นผู้ยินดีในความไม่ประมาท”
(ขุ.ธ. 25/58)
ความไม่ประมาท เป็นหัวใจสำคัญอย่างหนึ่งในคำสอนทางพระพุทธศาสนา เพราะ ความไม่ประมาท หมายถึง ความไม่หลงมัวเมาในสิ่งที่น่าปรารถนาน่าใคร่น่าพอใจ ไม่เมาในวัย ในชีวิต ในทรัพย์สิน
ความไม่ประมาทช่วยให้เรามองเห็นสรรพสิ่งตามความเป็นจริงอย่างที่มันเป็น ไม่หลง ไม่มัวเมา ทำให้เรามองเห็นทุกข์เห็นโทษของการเกิดแล้วตายบ่อย ๆ
ดังนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงสอนให้พวกเราเหล่าสาวก เป็นผู้ยินดีในความไม่ประมาท คือไม่ว่าจะทำอะไรก็แล้วแต่ ให้คงความไม่ประมาทไว้ ใช้ชีวิตก็ไม่ประมาท ทำการงานก็ไม่ประมาท ที่สำคัญคือ ไม่ประมาทในกิเลสตัณหา
เมื่อเราทำได้ดังนี้ เราจะเข้าใกล้หนทางแห่งความดับทุกข์เข้าไปทุกขณะ และสามารถนำตนให้พ้นจากกองทุกข์ ถึงสุขอันไพบูลย์ได้ในที่สุด.
