ลูกจ้าง จัดเป็นเหฏฐิมทิศ หรือ ทิศเบื้องล่าง ในทิศ 6 เพราะเป็นผู้ที่คอยช่วยเหลือรับใช้นายจ้าง ช่วยทำงานต่าง ๆ และเป็นฐานกำลังให้แก่นายจ้าง การงานทั้งหลายของนายจ้างจะสำเร็จลุล่วงได้ต้องอาศัยลูกจ้าง ดังนั้น ลูกจ้างจึงมีความสำคัญต่อการประสบความสำเร็จของนายจ้าง
การดูแลเอาใจใส่ลูกจ้างเป็นสิ่งที่นายจ้างทั้งหลายพึงใส่ใจและให้ความสำคัญ หลักปฏิบัติที่นายจ้างพึงปฏิบัติต่อลูกจ้างมี 5 ประการ ดังนี้
1. จัดการงานให้เหมาะสมแก่กำลัง
นายจ้างควรใช้งานลูกจ้างตามกำลังความสามารถ คือใช้ให้เขาทำงานที่เขาถนัด วางคนให้ถูกงาน ใครมีความสามารถด้านใดก็ใช้งานในด้านนั้น และนอกจากนี้ก็ต้องใช้งานตามสมควรแก่กำลัง ไม่ใช้งานหนักจนเกินไปด้วย
2. ให้ค่าจ้างรางวัลสมควรแก่การงานและความเป็นอยู่
นายจ้างควรจ่ายค่าจ้างแก่ลูกจ้างให้สมควรแก่หน้าที่งานที่เขาได้รับและพิจารณาสภาพความเป็นอยู่ในสถานที่นั้น ๆ ด้วย เช่น ค่าครองชีพ เพื่อให้เขาสามารถอยู่ได้ไม่เดือดร้อน
3. รักษาพยาบาลในยามเจ็บไข้
ในยามที่ลูกจ้างเจ็บไข้ได้ป่วย นายจ้างควรมีน้ำใจช่วยเหลือดูแลตามสมควร ไม่ทอดทิ้งให้เผชิญชะตากรรมเพียงลำพัง
4. แจกของแปลกให้กิน
เมื่อมีโอกาสไปเยือนสถานที่ต่าง ๆ มีอาหารแปลก ๆ มีขนมแปลก ๆ หรือมีสิ่งของใดที่แปลกหูแปลกตา ก็ซื้อมาเป็นของฝากให้ลูกจ้างบ้างตามโอกาส จะทำให้ลูกจ้างดีใจ และสามารถมัดใจลูกจ้างได้
5. ปล่อยในสมัย
กำหนดให้มีวันหยุดพักผ่อนตามโอกาส เช่น วันหยุดราชการ วันนักขัตฤกษ์ วันสำคัญต่าง ๆ เพื่อให้ลูกจ้างได้พักผ่อนหรือกลับไปเยี่ยมครอบครัวบ้าง
นายจ้างที่ดีควรปฏิบัติตามหลัก 5 ข้อนี้ให้ได้ เพราะนั่นเป็นการแสดงถึงความเป็นนายจ้างที่มีคุณธรรมน้ำใจ และจะเป็นที่เคารพรักของลูกจ้าง
