เอโกว เสยฺโย ปุริโส สปญฺโญ โย ภาสิตสฺส วิชานาติ อตฺถํ “ผู้มีปัญญา รู้เนื้อความแห่งภาษิต คนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า”

เอโกว เสยฺโย ปุริโส สปญฺโญ โย ภาสิตสฺส วิชานาติ อตฺถํ.

[คำอ่าน : เอ-โก-วะ, ไส-โย, ปุ-ริ-โส, สะ-ปัน-โย, โย, พา-สิ-ตัด-สะ, วิ-ชา-นา-ติ, อัด-ถัง]

“ผู้มีปัญญา รู้เนื้อความแห่งภาษิต คนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า”

(ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๓๒)

คนที่มีปัญญา รู้จักทางแห่งความเสื่อม รู้จักทางแห่งความเจริญ และรู้จักละทางเสื่อมเดินตามทางแห่งความเจริญ ย่อมเป็นที่ต้องการของทุก ๆ สังคม ไม่ว่าจะเป็นสังคมเล็กหรือสังคมใหญ่ก็ตาม

คนที่มีปัญญา จะสามารถพินิจพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ได้ตามเหตุตามผล ตามความเป็นจริง เมื่อเกิดปัญหาขึ้น เขาย่อมสามารถมองปัญหาออก และสามารถคลี่คลายปัญหานั้นได้อย่างถูกต้องตรงจุด

คนที่มีปัญญา นอกจากจะสามารถสร้างประโยชน์ให้แก่ตนเองได้แล้ว เขายังสามารถสร้างประโยชน์ให้แก่บุคคลอื่น ๆ ในสังคมได้อีกด้วย และย่อมสามารถเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่นได้ ย่อมสามารถชี้แนะแนวทางที่ดีและถูกต้องให้คนอื่นได้อย่างกระจ่างชัดเจน

ดังนั้น ในบรรดาบุคคลทั้งหลาย ผู้ที่มีปัญญาย่อมได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประเสริฐที่สุด