เต ทีฆรตฺตํ โสจนฺติ เย ปมชฺชนฺติ มาณวา “คนประมาท ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน”

เต ทีฆรตฺตํ โสจนฺติ เย ปมชฺชนฺติ มาณวา.

[คำอ่าน : เต, ที-คะ-รัด-ตัง, โส-จัน-ติ, เย, ปะ-มัด-ชัน-ติ, มา-นะ-วา]

“คนประมาท ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน”

(ม.อุป. ๑๔/๓๔๖)

คนประมาท คือคนที่ลุ่มหลงมัวเมาในสิ่งที่ไม่มีสาระ เมาในกิเลส เมาในลาภยศสรรเสริญ เมาในชีวิต เมาในวัย ประมาทในการสร้างบุญสร้างกุศล ไม่เห็นความสำคัญของการสร้างคุณงามความดี

คนประมาทประเภทนี้ ย่อมใช้ชีวิตอยู่แบบไร้ประโยชน์ ไม่สร้างประโยชน์ทั้งแก่ตนเองและส่วนรวม ใช้ชีวิตอยู่สักแต่ว่าหายใจทิ้งไปวัน ๆ เท่านั้น หาสาระของชีวิตมิได้เลย นอกจากไม่สร้างประโยชน์ใหม่ให้เกิดขึ้นแล้ว ยังทำลายประโยชน์ทั้งหลายที่มีอยู่แต่เดิมด้วย

เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาย่อมประสบแต่ความเสื่อม มุ่งหน้าสู่ความพินาศอย่างเดียว หาความเจริญในชีวิตมิได้ เมื่อถึงคราวต้องประสบความเสื่อมเช่นนั้น เขาย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน

เมื่อรู้ดังนี้แล้ว เราท่านทั้งหลาย พึงละทิ้งความประมาท หันมาดำรงตนอยู่บนความไม่ประมาท คือใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท เร่งสร้างประโยชน์ทั้ง ๓ ส่วน คือ ประโยชน์ในโลกนี้ ประโยชน์ในโลกหน้า และประโยชน์อย่างยิ่งคือพระนิพพาน อันจะเป็นทางไปสู่ความสุขความเจริญอย่างแท้จริงเถิด