วิเจยฺยทานํ สุคตปฺปสตฺถํ.
[คำอ่าน : วิ-ไจ-ยะ-ทา-นัง, สุ-คะ-ตับ-ปะ-สัด-ถัง]
“การเลือกให้ อันพระสุคตทรงสรรเสริญ”
(สํ.ส. 15/30, ขุ.ชา.อฏฺฐก. 27/249, เปต. 26/197)
การเลือกให้ หมายถึง การเลือกให้วัตถุทานของเราแก่ปฏิคาหกที่เหมาะสม เช่น พระสงฆ์สาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นพระอริยสงฆ์ หรือเป็นผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติตรง ปฏิบัติควร ปฏิบัติชอบ
เพราะพระสงฆ์เป็นบุญเขต คือเป็นเนื้อนาบุญที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก การถวายทานแก่พระสงฆ์ผู้เป็นอริยบุคคล หรือพระสงฆ์ผู้ทรงศีล ย่อมมีผลมากกว่าให้ทานแก่บุคคลทั่ว ๆ ไป เพราะพระสงฆ์มีคุณสูงกว่าบุคคลทั่วไปนั่นเอง
เปรียบเหมือนการปลูกพืช เมื่อเรามีพืชพันธุ์ดี แต่ถ้าเราปลูกพืชนั้นลงในดินที่ไม่ดี พืชนั้นก็ให้ผลที่ไม่สมบูรณ์ แต่ถ้าเราปลูกพืชนั้นในดินที่ดี พืชนั้นก็ย่อมให้ผลที่ดีสมบูรณ์แบบ
การให้ทานก็เช่นเดียวกัน ผู้ฉลาดย่อมเลือกก่อนว่าจะให้แก่ใคร เพื่อผลอันสูงสุดที่จะเกิดจากทานนั้น
