สเจ ลเภถ นิปกํ สหายํ จเรยฺย เตนตฺตมโน สติมา

สเจ ลเภถ นิปกํ สหายํ จเรยฺย เตนตฺตมโน สติมา.

[คำอ่าน : สะ-เจ, ละ-เพ-ถะ, นิ-ปะ-กัง, สะ-หา-ยัง, จะ-ไร-ยะ, เต-นัด-ตะ-มะ-โน, สะ-ติ-มา]

“ถ้าได้สหายผู้รอบคอบ พึงพอใจ มีสติ เที่ยวไปกับเขา”

(วิ.มหา. 5/336, ม.อุป. 14/297)

เพื่อนดี คือเพื่อนที่มีปัญญา มีคุณธรรม สร้างแต่คุณงามความดี สามารถแนะนำเราในทิศทางที่ดีได้ ชักนำเราให้สร้างบุญสร้างกุศล ให้ออกจากอบายมุข ดำเนินบนหนทางแห่งความดี

พุทธศาสนาสอนให้คบเพื่อนที่ดีดังกล่าว เพราะเพื่อนที่ดีเช่นนั้น ย่อมจะนำความสุขความเจริญมาให้เรา ไม่ชักนำเราในทางที่เป็นบาปอกุศล

เมื่อมีปัญหา เพื่อนที่ดีเช่นนั้นย่อมสามารถช่วยเหลือเราได้ หรือหาทางออกให้เราได้ ไม่ทอดทิ้งเราให้สู้ตามลำพัง

เมื่อได้เพื่อนที่ดีดังกล่าว พึงรักษาเพื่อนเช่นนั้นไว้ให้ดี แต่ถ้าหาเพื่อนที่ดีเช่นนั้นไม่ได้ ก็อย่าคบใครเป็นเพื่อนเลย อยู่ตัวคนเดียวประเสริฐกว่า