นาสฺมเส กตปาปมฺหิ “ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป”

นาสฺมเส กตปาปมฺหิ

[คำอ่าน : นาด-สะ-มะ-เส, กะ-ตะ-ปา-ปำ-หิ]

“ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป”

(ขุ.ชา.ทสก. ๒๗/๒๙๐)

คนทำบาป คือคนที่ทำแต่กรรมฝ่ายที่เป็นอกุศล ตัดทั้งประโยชน์ตน ประโยชน์ผู้อื่น ประโยชน์ในโลกนี้ ประโยชน์ในโลกหน้า และประโยชน์อย่างยิ่งคือพระนิพพาน รวมความว่า เป็นคนไม่ดี

คนทำบาป เมื่อจะทำ พูด คิด ก็ย่อมทำ พูด คิด แต่สิ่งที่เป็นทุจริต ดังนั้น ชีวิตของเขาย่อมจะบ่ายหน้าสู่ความเสื่อมโดยส่วนเดียว หาความเจริญงอกงามในชีวิตมิได้

คนทำบาป เป็นคนที่มีจิตใจหยาบโลน ไม่มีสัจจะ ไม่รักษาคำพูด จึงเป็นคนที่เชื่อถือไม่ได้ประเภทหนึ่ง หากใครเผลอไปเชื่อใจคนทำบาปเข้าแล้ว ย่อมจะถูกหลอกหรือถูกหักหลังได้โดยง่าย

ดังนั้น จึงไม่ควรเชื่อใจคนทำบาปเลย