อิตฺถี มลํ พฺรหฺมจริยสฺส “สตรี เป็นมลทินของพรหมจรรย์”

อิตฺถี มลํ พฺรหฺมจริยสฺส.

[คำอ่าน : อิด-ถี, มะ-ลัง, พรำ-มะ-จะ-ริ-ยัด-สะ]

“สตรี เป็นมลทินของพรหมจรรย์”

(สํ.ส. ๑๕/๕๒, ๕๙)

สตรี หรือ ผู้หญิง เป็นเพศที่ดึงดูดความสนใจของเหล่าบุรุษทั้งหลาย โดยเฉพาะสตรีที่มีรูปร่างหน้าตาและผิวพรรณสวยสดงดงาม ยิ่งเป็นที่ดึงดูดมาก

บุรุษทั้งหลายย่อมมีจิตใจหลงใหลในสตรีเป็นธรรมดา เมื่อได้พบสตรีที่มีรูปร่างหน้าตางดงามย่อมมีจิตใจลุ่มหลงมากยิ่งขึ้น

คำว่า พรหมจรรย์ หมายถึง การประพรฤติตนเพื่อความหลุดพ้น ได้แก่ การปฏิบัติเพื่อกำจัดกิเลสนั่นเอง

หากบุคคลยังมีใจเกี่ยวข้องด้วยสตรีอยู่ ย่อมเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสามารถประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์ผุดผ่องได้ ดังนั้นท่านจึงกล่าวว่า “สตรี เป็นมลทินของพรหมจรรย์”