อิตฺถี มลํ พฺรหฺมจริยสฺส.
[คำอ่าน : อิด-ถี, มะ-ลัง, พรำ-มะ-จะ-ริ-ยัด-สะ]
“สตรี เป็นมลทินของพรหมจรรย์”
(สํ.ส. 15/52, 59)
สตรี หรือ ผู้หญิง เป็นเพศที่ดึงดูดความสนใจของเหล่าบุรุษทั้งหลาย โดยเฉพาะสตรีที่มีรูปร่างหน้าตาและผิวพรรณสวยสดงดงาม ยิ่งเป็นที่ดึงดูดมาก
บุรุษทั้งหลายย่อมมีจิตใจหลงใหลในสตรีเป็นธรรมดา เมื่อได้พบสตรีที่มีรูปร่างหน้าตางดงามย่อมมีจิตใจลุ่มหลงมากยิ่งขึ้น
คำว่า พรหมจรรย์ หมายถึง การประพรฤติตนเพื่อความหลุดพ้น ได้แก่ การปฏิบัติเพื่อกำจัดกิเลสนั่นเอง
หากบุคคลยังมีใจเกี่ยวข้องด้วยสตรีอยู่ ย่อมเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสามารถประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์ผุดผ่องได้ ดังนั้นท่านจึงกล่าวว่า “สตรี เป็นมลทินของพรหมจรรย์”