วรรณะ ในที่นี้มีความหมายว่า ชนชั้น หมายถึงชนชั้นในสังคมอินเดียสมัยพุทธกาล ที่กำหนดโดยชาติกำเนิดตามหลักของศาสนาพราหมณ์ มี 4 ชนชั้น คือ
1. กษัตริย์
กษัตริย์ ชนชั้นเจ้า ชนชั้นปกครอง หรือนักรบ มีหน้าที่ในการปกครองและป้องกันบ้านเมือง จัดเป็นชนชั้นสูง
2. พราหมณ์
พราหมณ์ ชนชั้นเจ้าตำรา เจ้าพิธี พวกนักบวชหรือเจ้าลัทธิ คือพวกพราหมณ์นั่นเอง มีหน้าที่สั่งสอนและประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ ตามความเชื่อทางศาสนา จัดเป็นชนชั้นสูง
3. แพศย์
แพศย์ ชนชั้นพ่อค้าและกสิกร คือพลเมืองทั่วไปนั่นเอง มีหน้าที่ประกอบอาชีพต่าง ๆ มีการค้าขาย กสิกรรม เลี้ยงสัตว์ เป็นต้น จัดเป็นชนชั้นกลางหรือชั้นสามัญ
4. ศูทร
ศูทร คือ พวกทาสและกรรมกร มีอาชีพรับจ้าง ขายแรงงาน และอาชีพอื่น ๆ ที่ชนช้้นสูงและชนชั้นกลางรังเกียรจ จัดเป็นชนชั้นต่ำ
